موانع مدیریت اطلاعات فرهنگی

دوره معاصر را عصر اطلاعات و دوره انفجار اطلاعاتی نام نهاده اند که با محیط های متلاطم و پیچیده عجین شده است. پیچیدگی های محیط های درون سازمانی و برون سازمانی، نیاز به اطلاعات و به تبع آن سیستم های اطلاعات را افزایش داده است. هدف این مقاله شناسایی و رتبه بندی موانع مدیریت اطلاعات فرهنگی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی، از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری شامل تمامی صاحب نظران حوزه مدیریت فرهنگی و مدیریت اطلاعات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هستند که 30 نفر از آنها به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. علاوه براین از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است که روایی آن با روش روایی محتوا و با نظر اساتید راهنما و مشاور و چند صاحب نظر صاحب تألیف در حوزه مدیریت اطلاعات و مدیریت فرهنگی، پس از اعمال اصلاحات محدود، مورد تأیید قرار گرفت. برای سنجش پایایی ابزار نیز پرسشنامه تحقیق پس از توزیع آزمایشی، از طریق آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت که ضریب 91/0 به دست آمد. به منظور تحلیل استنباطی نیز از روش های متعددی همچون t تک نمونه ای و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که بین رتبه های موانع مدیریت اطلاعات فرهنگی تفاوت معنا داری وجود دارد. از طرف دیگر «ضعف در مدیریت محتوا» با میانگین 46/8، مهم ترین مانع مدیریت اطلاعات فرهنگی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از دیدگاه پاسخگویان بوده است.