مقیاس تنیدگی پس از زایمان

هدف : هدف پژوهش حاضر بررسی روایی، پایایی و ساختار عاملی مقیاس تنیدگی پس از زایمان ( PSS ) بود. روش : در پژوهش همبستگی حاضر، 142 زن وضع حمل کرده از میان تمامی زنان وضع حمل کرده زایشگاه دولتی زینبیه و بخش زنان و زایمان چند بیمارستان خصوصی (اردیبهشت، فرهمندفر، شفا و پارس) شهر شیراز در سال 1389 در هفته نخست پس از زایمان به روش نمونه گیری دردسترس هدف مند انتخاب شدند. ملاک ورود، نداشتن سابقه بیماری های روانی و جسمانی بود. برای گردآوری داده ها نسخه 65گویه ای مقیاس تنیدگی پس از زایمان ( PSS )، مقیاس عزت نفس روزنبرگ ( RSES )، مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده ( MSPSS ) و پرسش نامه افسردگی بک (ویرایش دوم) ( BDI-II ) به کار رفت. تجزیه و تحلیل داده ها به روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل عامل اکتشافی انجام شد. یافته ها : بررسی ساختار عاملی PSS با روش چرخش واریماکس دو عامل «نگرانی هایی درباره کسب نقش مادری و تغییرهای بدنی منفی» و «نگرانی هایی درباره نبود حمایت اجتماعی» را به دست داد که روی هم 98/48 درصد واریانس مقیاس را تبیین کردند. هم سانی درونی کل مقیاس و عامل های دوگانه بیان گر پایایی بالای مقیاس بود. ضریب روایی واگرای این مقیاس با RSES و MSPSS و ضریب هم گرای آن با BDI-II تأیید شد. نتیجه گیری : یافته ها بیان گر روایی و پایایی مناسب PSS در زنان جامعه شهری ایرانی برای ارزیابی ادراک های تنیدگی پس از زایمان است.