صفات اسکیزوتایپی

هدف : هدف پژوهش حاضر پیش بینی صفات اسکیزوتایپی و مرزی از روی سبک های دلبستگی و صفات بنیادی شخصیت بود. روش : در پژوهش همبستگی حاضر، 603 دانشجوی کارشناسی به روش تصادفی طبقه ای انتخاب و به نسخه تجدیدنظرشده کوتاه پرسش نامه شخصیتی آیزنک ( EPQ-RS )، نسخه کوتاه پرسش نامه شخصیت اسکیزوتایپی ( SPQ-B )، پرسش نامه شخصیت مرزی ( BPI ) و پرسش نامه دلبستگی بزرگسالان ( AAI ) پاسخ گفتند. داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ها : یافته ها نشان داد روان رنجورخویی، سبک دلبستگی اجتنابی، روان پریشی گرایی، سبک دلبستگی ایمن (به صورت منفی)، سبک دلبستگی دوسوگرا و برون گرایی (به صورت منفی) به ترتیب بهترین پیش بین های صفات اسکیزوتایپی و روان رنجورخویی، روان پریشی گرایی و سبک های دلبستگی دوسوگرا و اجتنابی نیز به ترتیب بهترین پیش بین های صفات مرزی بودند. نتیجه گیری : روان رنجورخویی و روان پریشی گرایی بالا در کنار سبک دلبستگی اجتنابی، الگوی پیشنهادی احتمالی برای پیش بینی صفات اسکیزوتایپی است و روان رنجورخویی و روان پریشی گرایی بالا در کنار سبک دلبستگی دوسوگرا، الگوی پیشنهادی احتمالی برای پیش بینی صفات مرزی است.

هدف : هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه صفات درخودمانده گونه و صفات اسکیزوتایپی بود. روش : 184 دانش آموز عادی شهر ری با دامنه 19-16 سال به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به نسخه فارسی مقیاس درخودماندگی بهر بزرگسال ( AQ ) و پرسش نامه شخصیت اسکیزوتایپی ( SPQ ) پاسخ دادند. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادله ساختاری تحلیل شدند. یافته ها : میان نمره کلی AQ و SPQ و میان برخی از خرده مقیاس های این دو مقیاس با یکدیگر همبستگی وجود داشت. یافته های SEM نشان داد رابطه ساختاری قدرت مندی میان صفات اسکیزوتایپی و صفات درخودمانده گونه وجود دارد (05/0≥ p ، 91/0= r ) و در این میان اسکیزوتایپی منفی (91/0= r ) و خرده مقیاس «ارتباط» از بهر درخودماندگی (61/0= r )، در مقایسه با سایر خرده مقیاس ها نقش مهم تری ایفا کردند. بدین معنی که صفات در خودمانده گونه و صفات اسکیزوتایپی در بُعد میان فردی و ارتباط هم پوشی داشتند. اسکیزوتایپی آشفته نیز با خرده مقیاس «ارتباط» از بهر درخودماندگی رابطه مثبت داشت. نتیجه گیری : صفات درخودمانده گونه رابطه ساختاری قدرت مندی با صفات اسکیزوتایپی و هم چنین همبستگی مثبت با اسکیزوتایپی مثبت، منفی و آشفته داشت. با توجه به تشابه قابل توجه در نشانه های این دو طیف، به ویژه در حوزه میان فردی، پیشنهاد می شود برای تمایز تشخیصی میان دو دسته اختلال، ملاک های دقیق و روشن در نظر گرفته شود.