بازخورد تصحیحی

مطالعۀ پیش رو به بررسی تأثیر بازخور د تصحیحی دستوری بر درستی دستوری نگارش زبان آموزان می پردازد. در این مطالعه انواع مختلف بازخورد تصحیحی با یکدیگر مقایسه شده اند تا به برتری احتمالی یکی از روش ها بر دیگری در زمینۀ ایجاد پیشرفت در درستی دستور زبان در نگارش زبان آموزان پی برده شود. به این منظور، ۸۵ دانشجوی مقطع کارشناسی گرایش های مختلف زبان انگلیسی انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. نحوۀ ارا ئ ۀ بازخورد برای هر یک از گروه ها بدین صورت بود: گروه اول بازخورد مستقیم و گروه دوم بازخورد غیرمستقیم به صورت مشخص کردن خطی از متن که در آن اشتباه وجود داشت (بازخورد «تنها وجود اشتباه» ) دریافت کردند. نحوۀ بازخورد برای گروه سوم به صورت مشخص کردن مکان و کلمۀ دقیق اشتباه (بازخورد «وجود اشتباه و مکان اشتباه» ) بود. از گروه چهارم نیز به عنوان گروه کنترل استفاده شد. نتبجۀ به دست آمده حاکی از این بود که اگر چه تمامی سه شکل بازخور د فراهم شده در این تحقیق در بهبود درستی دستور زبانی نگارش زبان آموزان مؤثر بوده اند، اما تنها بازخورد مستقیم بود که از نظر آماری به پیشرفت ی بارز در پس آزمون نگارش منجر شد و تفاوت مشهودی در میان سایر گروه ها دیده نشد . n and location

با توجه به اهمیت فراگیری ابعاد منظورشناختی زبان دوم و لزوم ارتقاء توانش منظورشناختی در میان فارسی آموزان و با درنظرگرفتن این مهم که تاکنون پژوهش منسجم و اصیلی در خصوص تأثیر بازخورد تصحیحی بر تولید کنش های گفتاری توسط فارسی آموزان انجام نگرفته است، هدف این پژوهش، مطالعه تأثیر دو نوع بازخورد تصحیحی (بازگویی و فرازبانی) بر تولید کنش های گفتاری درخواست کردن و امتناع کردن توسط فارسی آموزان سطح متوسط است. به این منظور، 76 فارسی آموز از چهار کشور و با سطح زبانی متوسط به صورت تصادفی انتخاب شده ان در چهار گروه، به مدت شش ماه آموزش دیدند: گروه تکلیف محور همراه با بازخورد بازگویی، گروه تکلیف- محور همراه با بازخورد فرازبانی، گروه سنتی همراه با بازخورد بازگویی و گروه سنتی همراه با بازخورد فرازبانی. ابزار مورد استفاده در این پژوهش نسخه فارسی شده آزمون تکمیل گفتمان نوشتاری (WDTC) برگرفته از تاج الدین، ​​کشاورز و زندمقدم (2012) است که پایایی و روایی آن مجددا بررسی شده و سپس، به صورت پیش آزمون و پس آزمون استفاده شده است. تدریس به هر گروه به مدت 6 هفته (هفته ای 2 ساعت، جمعاً 12 ساعت) به طول انجامیده است. نتایج نشان داد که اولاً رویکرد تکلیف- محور نسبت به روش سنتی در ارتقاء توانش منظورشناختی فارسی آموزان مؤثرتر است و می تواند رشد بسیار بالایی را منجر شود؛ ثانیا، بازخورد فرازبانی در قالب رویکرد تکلیف - محور نسبت به بازخورد بازگویی نتایج مؤثرتری درمیان فارسی آموزان داشته است..