صحیح خوانی و روان خوانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر به کارگیری نرم افزار چندرسانه ای تعاملی آموزش روخوانی قرآن بر میزان یادگیری دانش آموزان دوة ابتدایی و مقایسه آن با روش آموزش سنتی صورت گرفته است. نوع تحقیق بر اساس هدف، کاربردی و روش تحقیق شبه آزمایشی است. جامعة آماری، با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از فرم ارزیابی روخوانی محقق ساخت استفاده شد. در تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی، و در تعیین روایی ابزار گردآوری اطلاعات از نظر استادان و متخصصان دانشگاهی استفاده گردید و پایایی آزمون با روش ضریب آلفای کرونباخ 80 درصد محاسبه شد. یافته های حاصل از آزمونt مستقل، نشان داد که بین آزمون یادگیری از طریق چندرسانه ای تعاملی با روش سنتی در توانایی خواندن قرآن در دو مؤلفه صحیح خوانی و روان خوانی تفاوت معناداری وجود دارد. به گونه ای که تأثیر مثبت چندرسانه ای های تعاملی در روخوانی قرآن را تأیید کرد.