افراد مبتلا به ام اس

هدفهدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری افراد مبتلا به ام اس بود روشطرح پزوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد مبتلا به ام اس در شهر اراک که در سال 1395در بهزیستی شهرستان اراک دارای پرونده بودند و نمونه شامل 30 نفر که به صورت غربالگری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تاب آوری کونر و دیویدسون بود که کلیه شرکنندگان در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به آن پاسخ دادند و گروه آزمایش نیز طی هشت جلسه 90 دقیقه ای طبق پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند . تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با نرم افزار spss انجام شد. یافته ها نتایج آزمون کوواریانس نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش تاب آوری شده است (05/0> p ) همچنین ضریب تاثیر برابر با 36/0 برآورد شد. نتیجه گیری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با تمرکز بر پذیرش واقعیت موجود و بها دادن به خود موجود و افزایش تعهد فرد به برنامه برای تغییر باعث کاهش اضطراب و افزایش تاب آوری و کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری ام اس می شود.