اضطراب فیزیکی اجتماعی

هدف پژوهش حاضر، تعیین مدل ارتباطی بین هوش هیجانی و اضطراب فیزیکی اجتماعی با رضایت از زندگی دانشجویان تربیت بدنی دانشکده فنی و حرفه ای الزهرای مشهد بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشکده فنی و حرفه ای دخترانه الزهرای مشهد بود که براساس آمار، تعداد آن ها 270 نفر تعیین شد. روش نمونه گیری به صورت کل شمار بود و همه جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه های هوش هیجانی شاته و همکاران (1998)، اضطراب فیزیکی اجتماعی هارت و همکاران (1989) و رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985) بودند. از مدل معادلات ساختاری برای بررسی رابطه علی و معلولی متغیرها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که هوش هیجانی بر رضایت از زندگی اثر مثبت معناداری دارد. همچنین، برمبنای نتایج، هوش هیجانی بر اضطراب فیزیکی اجتماعی و اضطراب فیزیکی اجتماعی بر رضایت از زندگی اثر منفی معناداری دارند. درنهایت، براساس مدل پژوهش مشخص شد که هوش هیجانی ازطریق اضطراب فیزیکی اجتماعی بر رضایت از زندگی تأثیر مثبت و معناداری دارد. درمجموع، چنین به نظر می رسد که زندگی دانشگاهی با اضطراب های متعدد و پیچیده ای همراه شده است و توانایی مقابله با این اضطراب ها ازطریق کسب توانمندی های هیجانی، زمینه حفظ و تأمین سلامت جسمی، عاطفی و روانی دانشجویان را فراهم می کند.