روایات و سیره

زبان عامل مهمی در ارتباطات انسانی است. استفاده از الفاظ جنسی و اندام های جنسی در ارتباطات کلامی و انتقال برخی مفاهیم، از منظر اخلاق اسلامی مسائله ای چالش برانگیز است. غیراخلاقی بودن استعمال این الفاظ، حکمی است که می توان از مفاد برخی روایات اهل بیت برداشت کرد. در این مقاله با رجوع به دو منبع قرآن و عقل، به حکم روشنی درباره استعمال الفاظ جنسی و اندام های جنسی دست یافته ایم. از یافته های این پژوهش می توان به جواز استفاده از الفاظ اندام های جنسی به صورت غیرصریح در برخی موقعیت های گفتاری و رفتاری اشاره کرد. در این تحقیق پس از جمع آوری داده ها از طریق اسناد کتابخانه ای از روش تحلیل کیفی و عقلی جهت تحلیل و تجزیه داده ها استفاده می شود.