ساختار سررسید بدهی ها

هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین استراتژی های کسب و کار و ساختار سررسید بدهی ها می باشد. در این پژوهش استراتژی های کسب و کار شامل استراتژی های تهاجمی و تدافعی می باشد. همچنین ساختار سررسید بدهی ها به دو دسته سررسید بدهی های بلند مدت و سررسید بدهی های کوتاه مدت تقسیم شده است. به منظور فرآهم آوردن شواهد تجربی درباره رابطه استراتژی های کسب و کار و ساختار سررسید بدهی ها، اطلاعات مالی 105 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1390 تا 1395 با استفاده از آزمون رگرسیون مورد مطالعه قرار گرفت. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزو تحقیقات کاربردی می باشد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها حاکی از آن است که بین استراتژی های تهاجمی کسب و کار و سررسید بدهی های کوتاه مدت ارتباط معکوس و معنی داری دارد. در حالیکه استراتژی های تهاجمی کسب و کار ارتباطی با سرسید بدهی های بلند مدت ندارد. همچنین بین استراتژی های تدافعی کسب و کار و سرسید بدهی های کوتاه مدت و بلند مدت ارتباطی مشاهده نگردید و نیز وضعیت رقابت در بازار محصول تاثیری بر ارتباط بین استراتژی های کسب و کار و سررسید بدهی ها ندارد.

هدف: نتایج تحقیقات پیشین نشان داده است که استفاده از بدهی های کوتاه مدت در نهایت می تواند موجب عملکرد مالی نامطلوب شرکت در بلندمدت گردد. نظریه های مالی رفتاری نیز بیان می دارد که در تصمیم گیری مدیران و سرمایه گذاران، علاوه بر اطلاعات، یکسری دیدگاه ها و فاکتورهای روان شناختی نیز تصمیم آن ها را تحت تأثیر قرار می دهد. بنابراین هدف این پژوهش بررسی تاثیر خودشیفتگی مدیران بر ساختار سررسید بدهی ها می باشد. روش شناسی: با استفاده از داده های 85 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در دوره زمانی 1397 تا 1401، آزمون فرضیه ها با استفاده از رگرسیون چندگانه صورت گرفته است. یافته ها: پس از تجزیه و تحلیل های آماری، نتایج حاصل از فرضیه های پژوهش حاکی از آن است که خودشیفتگی مدیران بر ساختار سررسید بدهی ها تاثیر مثبت و معناداری دارد. در این پژوهش از دو شاخص نسبت پاداش مدیران و اندازه امضای مدیران برای سنجش خودشیفتگی مدیران استفاده شده است. دانش افزایی: نتایج حاصل از فرضیه های پژوهش حاکی از آن است که خودشیفتگی مدیران بر ساختار سررسید بدهی ها تاثیر مثبت و معناداری دارد. بدین معنی که با افزایش خودشیفتگی مدیران، استفاده از بدهی های کوتاه مدت افزایش می یابد. مدیران خودشیفته سعی می کنند ساختار دارایی ها و ساختار سررسید بدهی را به منظور پرداخت بدهی ها مطابقت دهند. از این رو، در دوره تحت مدیریت آن ها، دوره سررسید ساختار بدهی زمانی کاهش می یابد که شرکت بتواند سود خود را افزایش دهد.