توقعات وارونه

مقاله حاضر می کوشد تبیینی از کم توسعه یافتگی جوامع عرب بدست دهد بر همین اساس استدلال ما این است که پدرسالاری عربی بعنوان کلان ترین عامل این انسداد یعنی کم توسعه یافتگی سیاسی با دولت سالاری و رانتیریسم یعنی سیطره کامل دولت بر قدرت و اقتصاد و پارادایم متصلب نخبگان، با چیدمان سیاسی سیستماتیک جابجایی قدرت در بین خودی ها و با پشتیبانی سنت های قدیمی این جوامع و همچنین کاربرد معیوب و معکوس بروکراسی در فرایندی عکس عقلانی کردن قدرت و دست کاری سیستم اقتصادی و ایجاد شبه بازار به وارونگی توقعات یعنی جابجایی درخواست سیاسی با مصرف، روند توسعه سیاسی را با کندی دچار کرده و پیامدهایی چون جامعه مدنی ضعیف یا ناپیدا، احزاب، نخبگان و بورژوازی وابسته و همچنین مشروعیت وابسته به دهش، عطا و بخشش و کنار نهادن زنان از جامعه را بعنوان پیامد این سیاست به وجود آورده است.