ناکلمه

" هدف: فرضیه اصلاح پنهان مشکل اساسی لکنت را در سیستم زبانی یا به عبارت بهتر چرخه واجی فرایند تولید کلمه می داند و مدعی است که افراد لکنتی در فرایند تولید گفتار نسبت به افراد غیر لکنتی خطاهای واجی بیشتری را مرتکب می شوند. مطالعه حاضر به منظور سنجش فرضیه اصلاح پنهان (cover Repair Hypothesis) یعنی بررسی چرخه واجی فرایند تولید کلمه در کودکان لکنتی انجام شده است. روش بررسی: در پژوهش حاضر که به روش تحلیلی مورد– شاهدی انجام گرفت، حدود 40 ناکلمه دو هجایی و سه هجایی طراحی و پس از بررسی مقدماتی، به 12 کودک لکنتی که با روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شده بودند و 12 کودک غیر لکنتی که به روش جور کردن با گروه مورد انتخاب شده بودند با محدوده سنی 8-5 سال با استفاده از نرم افزار DMDX ارایه گردید و از کودک خواسته شد که بلافاصله پس از شنیدن ناکلمه آن را تکرار نماید. پس از تکرار ناکلمه زمان واکنش هر کودک در تکرار ناکلمه توسط نرم افزار مذکور ثبت می گردید و تعداد خطاهای واجی و پاسخ های صحیح آنهامشخص می گشت. یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که کودکان لکنتی در کلیه موارد به استثنای زمان واکنش ناکلمه های سه هجایی عملکرد ضعیف تری را ارایه نمودند. البته نتایج پژوهش از نظر آماری معنادار نبود (P=0.2). نتیجه گیری: شواهد حاصل از این پژوهش تفاوت هایی را میان عملکرد کودکان لکنتی و غیر لکنتی نشان می دهد که می تواند امکان وجود نقص در فرایندهای زبانی کودکان لکنتی به ویژه رمزگذاری های واجی آنان در مکانیسم تولید واژه را مطرح نماید. البته این تفاوت ها معنی دار نبودند که می تواند به علت کم بودن تعداد نمونه باشد. همچنین الگوی تفاوت های بدست آمده میان دو گروه با فرضیات CRH همخوانی نشان می داد. "

هدف: هدف پژوهش تعیین میزان حساسیت آزمون های فراخنای عدد، کلمه و ناکلمه در سنجش حافظه کاری کودکان و ویژگی های روان سنجی این سه آزمون بود. روش: روش پژوهش پس رویدادی و جامعه آماری تمامی دانش آموزان مدارس ابتدایی منطقه یک تهران به تعداد ۸۳۳۴۵ نفر بود، که از میان آن ها با روش نمونه گیری هدف مند، تعداد ۱۷۸ دانش آموز دختر و پسر مدارس مقطع ابتدایی منطقه یک شهر تهران شامل مدارس فرزندان ایران زمین، فرزانه ۲، عدالت ۱ و ضحی در نیم سال دوم تحصیلی 94-1393 با لحاظ کردن ملاک های ورود و خروج پژوهش شامل عدم مصرف داروهای روان پزشکی، عدم بیماری جسمانی و رضایت آگاهانه جهت شرکت در پژوهش انتخاب شد. ابزار پژوهش آزمون فراخنای عدد گاترکول و پیکرینگ (۲۰۰۰)، آزمون کلمه مارکنی، اوت، پسنتی، راتی و تاولا ( ۱۹۹۳) و آزمون ناکلمه گاترکول، ویلز، بدلی و امسیل (۱۹۹۴) بود. داده ها با استفاده از تحلیل تشخیص و تحلیل واریانس چندمتغیره تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آزمون فراخنای ناکلمه بیش ترین همبستگی را با تابع تشخیصی، و نیز توانایی بهتری برای تشخیص راست برتری دارد (۳۱/۱۴ =F، ۰۰۹/0P < )؛ و آزمون فراخنای ناکلمه نیز حساسیت روان سنجی مناسبی در سنجش حافظه کاری کودکان به موازات افزایش سن دارد (36/22 =F، ۰۰۶/0P<). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش آزمون فراخنای ناکلمه نسبت به آزمون های فراخنای کلمه و عدد ویژگی های روان سنجی بهتری دارد؛ و می توان از این آزمون در موقعیت های پژوهشی و بالینی استفاده کرد.