TPM

نگهداری و تعمیرات بهره ور فراگیر (TPM) یکی از انواع روش های اصلی و مادر در بحث نگهداری و تعمیرات است. این روش تقسیم کار عملیاتی را در بین دپارتمانها الگو قرار میدهد و از تمرکز عملیاتها در یک بخش جلوگیری مینمایداز طرفی مدیریت کیفیت فراگیر(TQM)، فرایندی است که بر اساس آن، مدیریت با مشارکت کارکنان، مشتریان و اعتباردهندگان به بهبود مستمر کیفیت می پردازد .امروزه هم نت فراگیر و هم مدیریت کیفیت فراگیر بعنوان پارادایم نوین مدیریتی برای حفظ و بقای سازمانها کاملا ضروری بنظر می رسند. در این مقاله سعی می شود تا ضمن تشریح علمی مفهوم نگهداری و تعمیرات فراگیر(TPM) و مدیریت کیفیت جامع (TQM) به یک فصل تازه ای از ارتباط و وابستگی این دو پارادایم در حوزه مدیریت دست یابیم و در پایان تلاش هایمان را به یک نتایج کاربردی منتج می گردانیم.

 امروزه، مؤسسات متعددی از نگهداری بهره ور فراگیر (TPM) و فنون و نظام های کیفیت به منظور ارتقای سطح عملکرد فرایند های تولیدی خود بهره می گیرند. این درحالی است که استفاده منحصر به فرد هر یک از روش های مذکور نمی تواند موجب بقا یا رشد سازمان ها شود. در این مقاله ضمن تشریح ارتباط میان نگهداری، کیفیت و عملکرد نظام های تولیدی، آخرین دستاورد های علمی در زمینه مدل های تلفیقیTPM و فنون و نظام های کیفیت نظیر TQM ، JIT ، TQC ، EFQM و LETQMEX معرفی شده است. مزیت ها و محدودیت های روش های تلفیقی از موارد دیگری است که در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است. از نتایج این تحقیق چنین به نظر می رسد که TPM از اصول ضروری برای رسیدن به اهداف نهایی نظام های تولیدی به شمار می آید و به دلیل رابطه نزدیک آن با نظام ها و فنون کیفیت، نباید به طور مجزا و به تنهایی مورد استفاده قرار گیرد.