تجزیه تحلیل سیستمی

ارزیابی توان اکولوژیکی مناطق حفاظت شده برای دستیابی به اهداف و معیارهای IUCN می بایست طی فرایند ارزیابی توان محیط زیستی ناحیه بندی شوند. این تحقیق با هدف تعیین توان اکولوژیکی منطقه حفاظت شده هفتاد قله بمنظور ارتقاء سطح حفاظتی به پارک ملی و ذخیره گاه زیستکره با تلفیق روش تجزیه و تحلیل سیستمی و رویکرد تحلیل چند معیاره (MCDA)، روش ANP، نرم افزار Super Decisions با 11 گزینه،3 معیار و  10 زیر معیار صورت گرفت. برای اینکار با تهیه نقشه منابع اکولوژیکی پایدار و ناپایدار و اقتصادی – اجتماعی محدوده منطقه در مقیاس 1:25000 و تجزیه و تحلیل و جمع بندی آن با سامانه اطلاعات جغرافیایی، 508 یگان محیط زیستی در منطقه بدست آمد. از مقایسه واحدهای همگن با مدل اکولوژیکی ویژه منطقه نقشه های توان اکولوژیکی و نقشه ناحیه بندی به عنوان واحدهای برنامه ریزی تهیه گردید. نتایج نشان می دهد از کل وسعت منطقه هفتادقله(27/117252هکتار)، 63/53 درصد (5/62884) هکتار ناحیه محدودیت شدید حفاظتی(هسته 1)، 10/27 درصد (42/31764 هکتار) ناحیه حفاظت (هسته 2)، 4 درصد (28/4697 هکتار) طبیعت گردی گسترده، 27/ 0 درصد (04/326 هکتار) طبیعت گردی متمرکز، 10/0 درصد (6/114 هکتار) ناحیه بازسازی، 98/14 درصد (17/17565 هکتار) سایر استفاده ها و 67/0 هکتار استفاده ویژه و همچنین 67/15 درصد زون هسته مرکزی، 84/39 درصد زون ضربه گیر و 57/44 درصد زون بینابینی می باشد. بر این اساس منطقه هفتادقله حداقل زون لازم برای ارتقاء به پارک ملی و ذخیره گاه زیست کره را دارد.