ورشکستگی شرکت ها

پیش بینی تداوم فعالیت واحدهای اقتصادی و دوره های آتی، یکی از عناصر مهم در تصمیم گیری برای سرمایه گذاری است. یکی از روش های پیش بینی تداوم فعالیت شرکت ها، استفاده از الگوهای پیش بینی بحران مالی است. این پژوهش به بررسی کارایی الگوهای پیش بینی بحران مالی در محیط اقتصادی ایران پرداخته است. با مطالعه ادبیات تحقیق، شش فرضیه در دو گروه تدوین شد. نمونه های آماری تحقیق شامل 30 شرکت موفق و 30 شرکت ناموفق است که از بین شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شد. فرضیه های گروه اول با استفاده از روش تجزیه و تحلیل لوجیب آزمون شد. نتایج نشان داد که الگوهای پیش بینی بحران مالی توانایی پیش بینی تداوم فعالیت شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را برای یک و دو سال قبل از توقف فعالیت دارند. برای آزمون فرضیه های گروه دوم از آزمون معنی دار بودن تفاوت دو ضریب همبستگی استفاده شد. نتایج نشان داد که این الگو ها، تفاوت معنی داری در پیش بینی تداوم فعالیت شرکت ها دارند

ورشکستگی عبارت است از ناتوانی یک کسب و کار در پرداخت بدهی های خود. به عبارت دیگر، اگر بدهی یک کسب وکار بیش از ارزش دارایی های آن باشد، ورشکستگی رخ می دهد. زمانی که کسب وکاری دچار ورشکستگی می شود، تمام کسانی که به نوعی با آن کسب وکار مرتبط اند، تحت تاثیر قرار می گیرند. در صورت ورشکست شدن یک کسب وکار، تامین کنندگان مواد اولیه نمی توانند مطالبات خود را وصول کنند. از سوی دیگر، کسب وکار ورشکسته، توزیع کنندگانی را که بدهکارند، برای دریافت پیش از موعد مطالبات خود تحت فشار قرار خواهد داد. کارکنان این کسب وکارها شغل خود را از دست خواهند داد و مصرف کنند گان و دولت ها در سطح کلان تحت تاثیر پیامدها و تبعات ورشکستگی کسب وکارها قرار خواهند گرفت. ورشکستگی به طور ناگهانی رخ نمی دهد بلکه کسب وکار معمولا به تدریج و در طول یک دوره زمانی دچار زیان مالی می شود و در نهایت ورشکستگی اتفاق می افتد. به این دوره زمانی، دوره نهفتگی گفته می شود. در این مقاله قصد داریم به بررسی دلایل اصلی ورشکستگی در کسب و کارهای کوچک بپردازیم. این علل و عوامل را به صورت تیتروار ذکر و بیان می کنیم.