وجوه نقد عملیاتی

پژوهش حاضر به بررسی محتوای اطلاعاتی فزاینده معیار های سنتی و مبتنی بر ارزش ارزیابی عملکرد سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. جامعه آماری، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1383 تا 1387 است. روش آزمون فرضیه ها، تحلیل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل پانلی میباشد. با بررسی فرضیه های تحقیق مشخص گردید ارزش افزوده اقتصادی به جز وجوه نقد عملیاتی، بر هیچ یک از معیار های عملکرد سنتی محتوای اطلاعاتی فزاینده ای ندارد. اما سود خالص و سود خالص عملیاتی بر وجوه نقد عملیاتی و سود باقیمانده محتوای اطلاعاتی فزاینده دارند. همچنین وجوه نقد عملیاتی نیز فاقد محتوای اطلاعاتی فزاینده نسبت به سود باقیمانده است.

شرکت های رشدی، بازده سهام توجه به وجوه نقد عملیاتی و سود و بازده سهام در ارزشیابی بازار و انعقاد قراردادها و انتخاب سبد سرمایه گذاری، همچنان در ادبیات حسابداری مورد توجه است. شرکت های رو به رشد درآمد و سودشان را به سرعت و با بهره گیری از فرصت های بالقوه سرمایه گذاری و ویژگی های منحصر به فرد اقلام تعهدی افزایش می دهند. از طرفی وضعیت وجوه نقد عملیاتی نیز مبنای قضاوت بسیاری از ذی نفعان است؛ بنابراین، این مطالعه به بررسی تأثیر اقلام تعهدی اختیاری و وجوه نقد عملیاتی بر بازده سهام در شرکت های رشدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش با کاربرد رگرسیون چند متغیره و نرم افزار Eviews انجام شده است. نمونه آماری این پژوهش، از بین تمام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، شامل 101 شرکت، از سال 1382 تا پایان سال 1393 انتخاب شده است . یافته های پژوهش نشان می دهد در شرکت های رشدی در مقایسه با سایر شرکت ها، دستکاری اقلام تعهدی اختیاری تأثیر بیشتری بر بازده سهام دارد. همچنین، اقلام تعهدی مثبت در شرکت های رشدی تأثیر بیشتری بر بازده سهام دارند؛ به این معنی که دستکاری اقلام تعهدی اختیاری با هدف مدیریت سود افزایشی در شرکت های رشدی تأثیر بیشتری بر بازده سهام دارد. افزون بر این، نتایج پژوهش نشان می دهد در شرکت های رشدی (در قیاس با سایر شرکت ها)، تغییرات وجوه نقد عملیاتی تأثیر کمتری بر بازده سهام دارند.