بتول شهبازی دستجرده

هدف پژوهش حاضر، بررسی الگوی توجه به استم در برنامه درسی آمار پایه یازدهم دوره متوسطه است. این پژوهش با رویکرد کیفی و با استفاده از روش داده بنیاد انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه معلمان، مدیران و دانش آموزان دوره متوسطه دوم بود، که با شیوه نمونه گیری هدفمند و از نوع ملاک محور، 31 نفر برای مشارکت در پژوهش انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. به منظور اعتبارسنجی و تأمین روایی و پایایی یافته های پژوهشی از معیارهای چهار گانه لینکن و گوبا استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دهنده بیست مفهوم محوری بود، که با توجه به مدل پارادایمی اشتراوس و کوربین (2008) در قالب، پدیده محوری پژوهش (بی توجهی به بنیان های کل گرایانه دانش آمار و کاربست آن)، شرایط علی (دانش محوری و عدم توجه به یادگیری تلفیقی دانش آموزان دوره متوسطه دوم، چالش های دانشی دبیران و مجریان برنامه درسی، ضعف در طرح ریزی های آموزش مبتنی بر استم)، راهبردها، عوامل زمینه ای، عوامل مداخله گر و سازمان دهی شد. در انتها بر مبنای نتایج پژوهش پیشنهاد می شود، با استفاده از فراهم سازی بسترسازی در ابعاد مذکور، به فراهم سازی آموزش استم محور در درس آمار با توجه به جنبه کاربردی آن، توجه ویژه صورت گیرد.