سارا پورکیانی

یکی از دغدغه های اساسی برنامه ریزان و طراحان شهری، ارتقاء و توزیع عدالت محور سرانه های خدماتی و افزایش کیفیت فضاهای شهری است که کاربری فضای سبز به عنوان عنصری زنده و پویا، نقش مهمی بر عهده دارد. باغات قصرالدشت که بخش اعظم آن در محدوده منطقه شش شهر شیراز قرار دارد، منبع باارزشی در جهت ارتقاء کیفیت محیطی و پوشش فضاهای فراغتی و گردشگری محسوب می شود. طی سال های اخیر شهرداری شیراز اقدام به احداث و توسعه چندین پیاده راه نموده که اگرچه ازلحاظ پوشش سرانه فضای سبز و تأمین نیازهای تفریحی شهروندان، موفقیت هایی داشته اما عدم انسجام و پیوستگی این پیاده راه ها نتوانسته آن گونه که باید، منجر به توسعه شبکه هم پیوند پیاده راه ها گردد. پژوهش حاضر تحقیقی کاربردی است و هدف آن ارائه شبکه هم پیوند سبزراه ها با بهره مندی از ظرفیت مسیرهای پیاده راهی موجود در منطقه شش شهر شیراز است. روش تحقیق تکنیک تصمیم گیری چند معیاره (تلفیق روش آنتروپی شانون و ویکور) و تحلیل شبکه در محیط GIS است. در همین راستا پهنه ها و کریدورهای مستعد برای ایجاد شبکه پیوسته سبزراهی شناسایی شد. با به کارگیری روش تحلیل شبکه، امکان هم پیوندی کانون ها و کریدورهای شناسایی شده مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس گزینه های موجود از طریق سنجش معیارهای تأثیرگذار بر ایجاد شبکه پیوسته سبزراهی امتیازدهی شد. نهایتاً، از طریق روش تحلیل چند معیاره، گزینه ها رتبه بندی شدند و گزینه شماره2 به عنوان مستعدترین مسیر پیشنهاد شد. گزینه 2 درواقع سه پیاده راه  مهم و محبوب شهر شیراز به نام های رادفر، استاد شجریان و بهشت را به هم متصل می کند. هر سه پیاده راه در عمق یا جداره باغ های قصرالدشت شیراز احداث شده اند و از محبوبیت و ظرفیت مناسبی برای جذب گردشگران برخوردارند. گزینه منتخب با ظرفیت سنجی و مکان یابی هدفمند کریدورهای مستعد ظرفیت پیاده راه سازی، انسجام و هم پیوندی شبکه های سبز پیاده راهی در پهنه های باغ شهری شیراز را تضمین نموده و می تواند نقش مهمی در اهداف توسعه پایدار شهری و ارتقا شورونشاط شهروندان و گردشگران داشته باشد.