نورالله حیاتی خانقاه

هدف پژوهش طراحی اماکن ورزشی شهری با رویکرد پیشگیری از جرم (مطالعه موردی شهر تهران) بود، روش پژوهش از نوع آمیخته و اکتشافی می باشد که در بخش کیفی جهت شناسایی عوامل مؤثر در رویکرد پیشگیری از جرم مصاحبه به صورت هدفمند با کلیه صاحب نظران در رشته های جغرافیا و برنامه ریزی شهری، عمران، محیط زیست، معماری و مدیریت ورزشی و شهرسازی و حقوق کیفری و جرم شناسی و مدیران اماکن ورزشی بود که با 18 نفر به اشباع نظری رسید و پرسشنامه محقق ساخته با 8 عامل (بعد مکان یابی، بعد پایداری اجتماعی، بعد پایداری زیست محیطی، بعد پایداری اقتصادی، بعد محوطه سازی بیرونی، بعد ایمنی، بعد زیبایی شناسی، بعد شاداب سازی محیط ورزشی) طراحی شد. جامعه آماری در بخش کمی شامل کلیه مدیران اماکن ورزشی شهر تهران بود که با توجه به گزارش شهرداری تهران تعداد 2800 مکان ورزشی دولتی و خصوصی فعال هستند و براساس فرمول کوکران تعداد 337 نفر به صورت تصادفی نمونه گیری شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه برگرفته شده از مطالعات ادبیات پژوهش و مصاحبه با صاحب نظران که با رسیدن به اشباع نظری پرسشنامه 96 سؤالی تنظیم گردید. با توجه به نتایج مجموع درصد واریانس تجمعی عامل ها 763/63 درصد به دست آمد که نشان دهنده توان پیشگویی این مدل است با توجه به نتایج آزمون آلفای کرانباخ پایایی پرسشنامه طراحی اماکن ورزشی شهری با رویکرد پیشگیری از جرم، (82/0) و در حد قابل قبول است. با مقایسه میانگین فرضی و میانگین مشاهده شد (3≤018/5) مشخص گردید که وضعیت طراحی اماکن ورزشی شهری با رویکرد پیشگیری از جرم در نمونه پژوهش از وضعیت فرضی آن مطلوب تر است. نتیجه آزمون فریدمن نشان داد بالاترین میانگین رتبه مربوط به مؤلفه زیبایی شناسی (43/5) و پایین ترین رتبه مربوط به مؤلفه ایمنی (95/3) است. با توجه به این نتایج پیشنهاد می شود رویکرد طراحی و ساخت وسازهای مدرن و پیشرفته در کشور با توجه به تلاش مسئولین مبنی بر پیشگیری از جرم در بخش زیرساخت های ورزشی از جمله اماکن و فضاهای ورزشی استاندارد و به روز بسیار مهم و حیاتی به نظر می رسد.