محمد پیروی

مقدمه: معلمان در محیط کاری خود احساسات، عواطف و هیجانات مختلفی را تجربه می کنند که این عوامل می توانند بر عملکرد تدریس آن ها اثرگذار باشند. بنابراین نیاز است تا معلمان توانایی تنظیم هیجانات خود را توسعه داده و از نتایج مثبت آن بهره مند شوند. این پژوهش در همین راستا با هدف مطالعه نقش خودکارآمدی تنظیم هیجانی در اعتماد بین فردی و تصمیم گیری اخلاقی معلمان تربیت بدنی انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش کاربردی با بهره گیری از روش تحقیق همبستگی عملیاتی گردید. 575 معلم تربیت بدنی استان گلستان جامعه آماری این پژوهش بودند که با استفاده از فرمول کوکران 231 معلم به شیوه تصادفی (طبقه ای) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه های خودکارآمدی تنظیم هیجانی، اعتماد بین فردی و تصمیم گیری اخلاقی بود. تحلیل داده های پژوهش به شکل توصیفی و استنباطی با استفاده از دو نرم افزار آماری اس پی اس اس و اسمارت پی ال اس انجام گردید. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد خودکارآمدی تنظیم هیجانی رابطه مثبت و معنی داری با اعتماد بین فردی معلمان تربیت بدنی دارد. همچنین نتایج مشخص نمود رابطه بین خودکارآمدی تنظیم هیجانی با تصمیم گیری اخلاقی معلمان تربیت بدنی مثبت و معنی دار است. در نهایت، مشخص گردید رابطه بین خودکارآمدی تنظیم هیجانی و تصمیم گیری اخلاقی معلمان تربیت بدنی با نقش میانجی اعتماد بین فردی مثبت و معنی دار می باشد. نتیجه گیری: توسعه خودکارآمدی تنظیم هیجانی معلمان تربیت بدنی در محیط کار خود می تواند پیامدهای مثبتی مانند بهبود اعتماد بین فردی و افزایش تصمیم گیری اخلاقی آن ها را به همراه داشته باشد؛ بنابراین آموزش تنظیم هیجانات به این معلمان پیشنهاد می شود.