جمال رحیمی

پژوهش حاضر، باهدف پیش بینی مطلوبیت اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی بر اساس سبک های فرزند پروری ادراک شده در فرزندان ازدواج مجدد و مقایسه آن با گروه عادی بود. روش پژوهش پیش بین _ مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دبیرستانی پایه های دهم، یازدهم، دوازدهم شهرستان شهرضا در سال تحصیلی 1401- 1402بود. نمونه پژوهش شامل106 دانش آموز، 53 نفر دانش آموز" فرزندان ازدواج مجدد" و 53 نفر" دانش آموز عادی" بود که به صورت نمونه گیری تصادفی، خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسش نامه های؛ مطلوبیت اجتماعی کروان و مارلو (SAS) پرسشنامه احساس امنیت اجتماعی گیلبرت و همکاران (SSPS) و پرسشنامه سبک های فرزند پروری ادراک شده بامریند استفاده شد. داده های با نرم افزارspss25 در قالب آزمون توصیفی ( میانگین و انحراف معیار) و استنباط آماری(تی دو نمونه مستقل و تحلیل واریانس و رگرسیون) تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد سبک های فرزند پروری ادراک شده در فرزندان ازدواج مجدد و عادی با متغیر مطلوبیت اجتماعی، رابطه معنادار دارد ولی تفاوت معنادار بین دو گروه وجود ندارد. همچنین سبک های فرزند پروری ادراک شده در فرزندان ازدواج مجدد و عادی با متغیر احساس امنیت اجتماعی، رابطه معنادار ندارد و تفاوت معنادار بین دو گروه وجود ندارد. به بیانی واضح تر سبک فرزند پروری ارتباطی به ازدواج مجدد و عادی ندارد، فرزندان ازدواج مجدد و عادی از مطلوبیت اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی یکسانی در خانه و جامعه برخوردار هستند، همچنین سبک های فرزند پروری ادراک شده در پیش بینی مطلوبیت اجتماعی نقش دارد ( 001/0> p) ولی در پیش بینی احساس امنیت اجتماعی نقش ندارد( p>./136). نتایج حاصل از پژوهش حاضر می تواند مبنای طراحی برنامه های آموزشی و درمانی باشد که اجرایی شدن آن بر روی زوجینی که ازدواج مجدد کرده اند، خواهد توانست زمینه را برای تقویت مطلوبیت اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی در فرزندانشان را فراهم کند.