مهسا محمدخانی

زاویه کایفوز سینه ای و لوردوز کمری در بیماران با کمر درد افزایش می یابد. این بدراستایی باعث افزایش بارگذاری بر بافت های فعال و غیرفعال ستون فقرات کمری شده و درنهایت، باعث کمر درد می شود. هدف مطالعه حاضر، بررسی تأثیر تمرینات ثبات مرکزی همراه با هالوینگ شکمی بر راستای بر راستای ساجیتال ستون فقرات سینه ای و کمری در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود. در این کارآزمایی بالینی، 30 زن مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی ثبت نام شدند. بیماران به صورت تصادفی به گروه تجربی و کنترل تخصیص یافتند (هر گروه 15 نفر). گروه تجربی به مدت هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی همراه با هالوینگ شکمی را انجام دادند و گروه کنترل هیچ مداخله ای نداشتند. زاویه کایفوز سینه ای و لوردوز کمری در حالت ایستاده ارزیابی شد. از روش آماری کوواریانس برای مقایسه نتایج بین گروهی استفاده شد. نتایج نشان داد که گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل با اندازه اثر زیاد، در کاهش زاویه کایفوز سینه ای (487/0, ηp2=000 / 0 P=) و لوردوز کمری (654/0, ηp2= 000/ 0 P=) تأثیر معناداری داشت. تمرینات ثبات مرکزی همراه با هالوینگ شکمی با فعال کردن عضلات عمقی به عنوان عضلات پاسچرال، وضعیت خنثی ستون فقرات را بازیابی می کند؛ درنتیجه توزیع نامتقارن بارگذاری بر ستون فقرات کمری اصلاح می شود و درد کاهش می یابد.