عباس فرهمندمهر

هدف این پژوهش، شناسایی و جایابی خرده سیستم های اکوسیستم کارآفرینی در صنعت ورزش کشور است. روش تحقیق از نوع کیفی بود که در پنج مرحله انجام گرفت. در مرحله اول، به منظور شناخت وضعیت موجود کارآفرینی در ورزش و همچنین شناخت عوامل تأثیرگذار در اکوسیستم کارآفرینی ورزشی از روش پژوهش اسنادی استفاده شد. در مرحله دوم از سایر اکوسیستم های کارآفرینی (اکوسیستم استارت آپی، کشاورزی و توریسم) اقتباس صورت گرفت. در مرحله سوم، مصاحبه ای نیمه ساختاریافته با 20 نفر از صاحب نظران صورت گرفت که با شیوه نظریه زمینه - محور داده های حاصل از مصاحبه ها تحلیل شدند. در مرحله چهارم با توجه به اطلاعات سه مرحله قبل، خرده سیستم های مؤثر در اکوسیستم کارآفرینی در ورزش شناسایی شدند و چارچوب پیشنهادی و مفهومی اکوسیستم کارآفرینی در ورزش به همراه خرده سیستم ها طراحی گردید. در مرحله آخر با استفاده از روش دلفی دو مرحله ای، الگوی طراحی شده اکوسیستم کارآفرینی در ورزش اعتباریابی شد و جایگاه و نقش هرکدام از خرده سیستم ها با توجه به زیرسیستم ها و عناصر اصلی مورد تأیید قرار گرفت. روایی هر یک از ابزارهای پژوهش براساس ضریب توافق بین متخصصان و خبرگان مورد تأیید قرار گرفت. یافته ها نشان داد که اکوسیستم کارآفرینی ورزشی در کشور با چالش های زیادی مواجه است و تنها در صورت توجه همه جانبه به تمامی عوامل درگیر در اکوسیستم در یک چارچوب جامع است که می توان شرایط مناسب برای توسعه فعالیت های کارآفرینانه (ایجاد، حفظ و بقا) در صنعت ورزش را به وجود آورد. بنابراین چارچوب تبیین شده در این پژوهش می تواند به عنوان نقشه راه ایجاد اکوسیستم مطلوب کارآفرینی ورزشی مورد استفاده قرار بگیرد.

هدف:  هدف از این پژوهش طراحی و تبیین چارچوب اکوسیستم کارآفرینی در صنعت ورزش کشور بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع کیفی نظام مند بود. جامعه آماری شامل اساتید، مدیران، صاحبان کسب و کار، کارآفرینان و مشاوران حوزه صنعت ورزش، مخترعین، و نوآوران در خدمات و تولیدات ورزشی بود. نمونه آماری به صورت غیرتصادفی، هدفمند و دردسترس بر مبنای میزان ارتباط با موضوع و اعتبار علمی انتخاب و نظرخواهی شد. ابزار پژوهش شامل سه ابزار؛ مطالعه کتابخانه ای، مصاحبه اکتشافی نیمه هدایت شده و تکنیک دلفی دو مرحله ای بود. روایی هر یک از ابزارهای پژوهش براساس اعتبار نمونه مراجعه شده و ضریب توافق بین متخصصان و خبرگان مورد تأیید قرار گرفت.یافته ها: پس از تحلیل داده های گردآوری شده از روش های کدگذاری و چارچوب بندی و تحلیل ساختاری و نظا م مند، عوامل اصلی در ایجاد اکوسیستم کارآفرینی در ورزش شناسایی گردید و در نهایت شش حیطه ی اصلی شامل: محیط کارآفرینانه؛ سرمایه های انسانی؛ رهبری کارآفرینانه؛ اماکن، لوازم و خدمات ورزشی؛ تأمین مالی؛ و زیرساخت های کارآفرینی بود. درنهایت با استفاده از روش دلفی دو مرحله ای چارچوب اکوسیستم کارآفرینی در ورزش طراحی و تبیین گردید.نتیجه گیری: با توجه به اینکه تعریف و تغییر ساختار یکی از پاسخ های سازمان ها و سیستم ها به تغییرات محیطی است و اکوسیستم کارآفرینی ورزشی در کشور با چالش های زیادی مواجه است بنابراین چارچوب طراحی شده در این پژوهش می تواند در ارزیابی، تحلیل و نظام مندسازی اکوسیستم  کارآفرینی ورزشی مبنا قرار بگیرد.