یعقوب محمدی

امروزه ورزش های الکترونیک به یکی از جنبه های مهم از گذران اوقات فراغت افراد تبدیل شده است؛ بنابراین بررسی و شناخت عوامل مؤثر بر انجام این گونه جدید از ورزش برای بازاریابان امری ضروری است؛ ازاین رو در پژوهش حاضر از نظریه یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری برای بررسی این موارد استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه های دولتی تهران بود، که به صورت پیمایشی از پرسشنامه برای جمع آوری داده های اولیه استفاده شد. حجم نمونه با استفاده از شاخص بارکلای و همکاران (1995) تعیین شد. پس از جمع آوری داده ها، فرضیه های پژوهش توسط مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارPLS4  تجزیه و تحلیل شدند. نتایج بررسی ها نشان داد، انتظار تلاش (347/2=t)، تأثیر اجتماعی (593/2=t)، ارزش قیمت (558/2=t) انگیزه لذت جویانه (143/3=t) و عادت (753/2=t) عوامل تعیین کننده مهمی برای قصد انجام بازی های الکترونیک ورزشی بودند. بر اساس بررسی های انجام شده این مقاله می تواند اولین تلاش برای توضیح عوامل مؤثر در انجام ورزش های الکترونیک درزمینه پذیرش فناوری در مدیریت ورزشی باشد. به طور کلی مدل تحقیقاتی ایجاد شده محرک های مختلف ناشی از قصد انجام ورزش های الکترونیک را توضیح می دهد. در عمل، این مفاهیم می تواند اطلاعات ارزشمندی را در مورد رفتار بازی بر مصرف کنندگان ورزش های الکترونیک به ناشران رویدادها و لیگ های ورزشی ارائه دهد.

هدف: پژوهش حاضر، با هدف تحلیل محتوای مقالات کیفی چاپ شده در نشریات علمی پژوهشی نمایه شده در پایگاه استنادی جهان اسلام در حوزه مدیریت ورزشی به انجام رسید.روش شناسی: نمونه آماری، 166 مقاله کیفی انتشاریافته در نشریات حوزه مدیریت ورزشی مورد تائید وزارت علوم طی سال های 1390 تا 1399 بودند که مورد تحلیل محتوا قرار گرفتند. ابزار مورداستفاده چک لیست کدگذاری بود که روایی آن توسط متخصصان مدیریت ورزشی تایید شد. همچنین پایایی چک لیست مذکور با استفاده ضریب توافق بین کدگذاران 50/88 درصد به دست آمد.یافته ها: یافته ها نشان داد اکثریت مقالات کیفی با استفاده از رویکرد گراندد تئوری(8/66%) انجام شده اند. علاوه براین، مصاحبه نیمه ساختاریافته(6/56%) محبوب ترین رویکرد گردآوری اطلاعات بود. نمونه گیری نظری و گلوله برفی(5/29 %)، و کدگذاری باز، محوری و انتخابی(5/82%) محبوب ترین روش های نمونه گیری و تحلیل اطلاعات بودند. بسیاری از مقالات(41%) از هیچ روشی برای سه سویه سازی و افزایش اعتبار مطالعه خود استفاده نکرده بودند. علاوه بر آن تنها 10 درصد از مقالات به ارائه پیشنهادات پژوهشی برای پژوهشگران آتی پرداخته بودند.نتیجه گیری: در سال های اخیر ، روند فزاینده ای که در سالهای اخیر برای تحقیقات کیفی در ادبیات مدیریت ورزش مشاهده شده است.. بنابراین ، با برجسته کردن ضعف ها و محدودیت های مطالعات کیفی موجود راهکارهایی برای بهبود مطالعات آینده پیشنهاد شده است.

هدف از پژوهش حاضر ساخت و اعتبار سنجی ابزاری برای سنجش برند سازی درونی در فدراسیون های ورزشی بود. ازاین رو روش شناسی پژوهش حاضر از منظر هدف، کاربردی و از حیث نحوه ی گردآوری اطلاعات، از نوع همبستگی است که به طور مشخص مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart PLS 3 است. جامعه آماری این تحقیق را تمامی کارکنان، مدیران فدراسیون های ورزشی ایران (1062 نفر) تشکیل می دادند؛ و بر اساس شاخص بارکلای حجم نمونه(195) موردنیاز برای تحقیق در نظر گرفته شد. ابزار مورداستفاده در پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی سازه پرسشنامه از روش تحلیل عاملی تأییدی و همچنین روایی محتوایی و صوری آن به تائید متخصصان صاحب نظر (7n=) در حوزه برند و مدیریت بازاریابی ورزشی رسید. اعتبار پرسشنامه نیز با روش پایایی ترکیبی(97/0) و آلفای کرون باخ(973/0) مناسب ارزیابی شد. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که فعالیت های آموزشی، جلسات گروهی، جلسات توجیهی، ارتباطات داخلی و فعالیت های رهبری و مدیریتی عواملی هستند که بر روی برند سازی درونی فدراسیون های ورزشی تأثیر می گذارند و پیشنهاد می شود نظارت لازم بر حسن اجرای تمامی مراحل ایجاد نظام برند سازی درونی به صورت مستمر و مؤثر از طریق مدیران و روسای فدراسیون ها انجام پذیرد. همچنین مؤلفه های اصلی این ابزار می تواند توسط مدیران ورزشی برای توسعه برند سازی درونی مورداستفاده قرار گیرد.