مهدی نوری مقدم

سینما به عنوان هنر و رسانه ای قصه گو همواره در پی یافتن بهترین داستان ها برای روایت آن ها در قالب فیلم بوده است. در این میان، داستان های اسطوره ای توانستند بیش از دیگر انواع داستانی، توجه مخاطبین سینما را به خود معطوف کنند، فیلم سازان براساس همین علاقه وافر بینندگان از سویی و تنوع این داستان ها، شروع به ساخت فیلم های اسطوره ای زدند. سینمای ایران در میان دیگر کشورهای جهان از پیشروان این گونه سینمایی بوده است. نخستین کارگردانان ایرانی با اتکا به منابع غنی ادبیات کلاسیک ایران، در نخستین تجربه های سینمایی خود دست به ساخت فیلم هایی با داستان هایی از زندگی اسطوره های ایرانی زدند. پس از ایشان نیز دیگر فیلم سازان ایرانی با یا بدون آگاهی به اهمیت و کارکرد اسطوره، فیلم هایی با همین داستان ها یا مضمون ها تولید کردند. روش تحقیق این پژوهش توصیفی-تحلیلی با رویکرد گونه شناسی است که براساس منابع معتبر کتابخانه ای حوزه مطالعات اسطوره ای و سینمایی صورت می پذیرد. ما در این پژوهش ثابت می کنیم که براساس معیارهای گونه شناختی، می توان گونه ای مستقل به نام گونه «اسطوره ای» در سینما تعریف کرد تا براساس آن این گونه فیلم ها از دیگر فیلم ها متمایز و مشخص کردند. از دیگر سو با تعریف این گونه سینمایی در سینمای ایران، می توان مسیر جدیدی در تولید فیلم های فاخر و قابل عرضه در عرصه های بین المللی گشود. بازشناسی گونه اسطوره در سینما، علاوه بر آنکه باعث مجزاکردن فیلم هایی با داستان های اسطوره ای کهن و حتی مدرن از دیگر گونه ها در حوزه مطالعات سینمای می گردد بلکه سبب آشنایی نوجوانان و جوانان با این پایه های فرهنگی جامعه نیز می گردد.اهداف پژوهش:تعیین وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎ و ﻣﺸﺨﺼﺎت ﮔﻮﻧﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ فیلم های اﺳﻄﻮره ای در ﺳﯿﻨﻤﺎی اﯾﺮان.آﺷﻨﺎﮐﺮدن و ﺳﻮق دادن ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ ﮔﻮﻧه ﺳﯿﻨﻤﺎﯾﯽ.سؤالات پژوهش:ﺳﺎبقه ﺳﯿﻨﻤﺎی اﺳﻄﻮره ای در اﯾﺮان ﯾﺎ ﻣﯿﺰان و ﮐﻤﯿﺖ ﺣﻀﻮر اﺳﻄﻮره ﻫﺎی اﯾﺮاﻧﯽ در ﻓﯿﻠﻢ ﻫﺎی ﺳﯿﻨﻤﺎﯾﯽ اﯾﺮان ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ؟وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎی ﮔﻮنه اﺳﻄﻮره در ﺳﯿﻨﻤﺎی اﯾﺮان ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮔﻮﻧﻪ ای ﻣﺴﺘﻘﻞ ﭼﯿﺴﺖ؟