تأثیر سرزندگی راهنمایان گردشگری در فرسودگی شغلی و قصد ترک شغل(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
گردشگری و اوقات فراغت دوره ۱۰ پاییز و زمستان ۱۴۰۴ شماره ۲۰
287 - 311
حوزههای تخصصی:
سرزندگی راهنمای سفر مفهوم جدیدی در مطالعات گردشگری است که به آموزش کارکنان و ابزاری برای مدیریت منابع انسانی و انگیزش کارکنان کمک می کند. در این راستا، این پژوهش به بررسی نقش سرزندگی راهنمایان سفر در فرسودگی شغلی و قصد ترک شغل آن ها می پردازد. روش پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی است که با جهت گیری کاربردی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق راهنمایان گردشگری بودند. حجم نمونه براساس فرمول کوکران، ۱۵۵ نفر تعیین و به روش تصادفی و به صورت اینترنتی انتخاب و توزیع شد. ابزار تحقیق پرسش نامه استاندارد بود که با استناد به ادبیات تحقیق انتخاب شد. پایایی ابزار تحقیق ازطریق شاخص های آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی (CR) تأیید شد. همچنین روایی ابزار تحقیق ازطریق روایی صوری (با استفاده از نظر خبرگان) و روایی سازه، با شاخص میانگین واریانس های استخراجی (AVE) برای روایی همگرا و آزمون فورنل لارکر برای روایی واگرا، تأیید شد. تجزیه وتحلیل داده ها نیز با استفاده از معادلات ساختاری و با نرم افزار SmartPLS انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که سرزندگی راهنمایان گردشگری تأثیر معکوس و معناداری در فرسودگی شغلی و قصد ترک شغل دارد. همچنین فرسودگی شغلی تأثیر مثبت و معناداری در قصد ترک شغل دارد. درنهایت، سرزندگی ازطریق نقش میانجی فرسودگی شغلی تأثیر غیرمستقیمی در قصد ترک شغل راهنمایان گردشگری دارد. نتایج تحقیق نشان می دهد که با توجه به اهمیت شغل راهنمایان گردشگری در توسعه این صنعت، سرزندگی به عنوان مفهومی جدید می تواند با ایجاد تحول در حوزه راهنمایان و تغییر دیدگاه درباره این شغل، در راستای کاهش فرسودگی و قصد ترک شغل مؤثر بوده و از این طریق، به بهبود کیفیت سفرهای گردشگری کمک کند.