لیلا رحیمی مهروان

پژوهش حاضر با بررسی دیوان انوری به عنوان یکی از بزرگ ترین شاعران زبان فارسی در سده ششم هجری بر آن است که میزان، نوع و انگیزه توجه او را به اساطیر سامی و اسلامی به ویژه قصص انبیای الهی و شگردهای مضمون سازی ادبی او نشان دهد. این مطالعه از نظر تعیین سطح زبانی و ادبی اشعار و مضمون سازی او بسیار مهم به نظر می رسد. از این رو، ضمن پرداختن به سبب های بهره گیری انوری از اساطیر، شاخص ترین شخصیت های دینی و اسطوره ای عربی و سامی را که دست مایه مضمون آفرینی شاعر شده اند، به صورت آماری بررسی و تحلیل کرده است. این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی روشن می سازد که انوری به سبب داشتن تحصیلات وسیع مدرسه ای تلاش داشته که از مضامین اساطیر سامی در خلاقیت های ادبی سود جوید و تاحدود زیادی موفق به آفریدن مضامین تازه و جذاب شده و از میان اساطیر سامی مربوط به پیامبران به اسطوره سلیمان، عیسی، موسی، نوح و یوسف بیشترین توجه را نشان داده است. قصص الانبیاء نیز ازجمله آثاریست که به صورت واضح به روایت گری داستان پیامبران پرداخته است. اهداف پژوهش:بررسی آشنایی انوری در بهره مندی از اساطیر سامی و اسلامی در بیان مفاهیم ذهنی.بررسی تصویرپردازی از داستان های پیامبران در نسخه مصور قصص النبیاء. سؤالات پژوهش:آشنایی و موفقیت انوری در بهره مندی از اساطیر سامی و اسلامی در بیان مفاهیم ذهنی و ارائه مضامین نو و تصاویر شاعرانه چه کمیت و کیفیتی داشته است؟تصویرپردازی از داستان انبیاء چه جایگاهی در نسخه مصور قصص الانبیاء داشته است؟