مسعود فرح آبادی

اخیراً پژوهش های مرتبط با مدیریت محیطی و مدیریت تأمین سبز، انگیزه های محیطی را به عنوان یک انگیزه سازمانی مؤثر بر عملکرد مورد توجه قرار داده اند. چنین انگیزه هایی می تواند منعکس کننده ترکیبی از انگیزه های سازمانی، انگیزه های سهامداران و انگیزه های اخلاقی باشد. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی تأثیر جهت گیری محیط زیست بر عملکرد مالی با تأکید بر اثرات مدیریت سبز تأمین کننده و سرمایه ارتباطی بوده است. نمونه آماری شامل 392 نفر از مدیران و کارشناسان شرکت های بورسی بوده که با بهره گیری از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده است. نوع پژوهش، از نظر هدف در زمره تحقیقات کاربردی و از منظر گردآورده داده ها از نوع تحقیقات توصیفی-پیمایشی با توصیفی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بوده است. با بررسی نتایج تحلیل ها، آزمون فرضیه ها نشان داد که جهت گیری محیط زیست بر عملکرد مالی تأثیر مثبت دارد. همچنین، جهت گیری محیط زیست بر مدیریت سبز تأمین کننده تأثیر مثبت دارد. تحلیل ها حاکی از این بود که مدیریت سبز تأمین کننده بر عملکرد مالی تأثیر مثبت دارد. در نهایت اثر تعدیلگری سرمایه ارتباطی بر رابطه بین جهت گیری پایداری زیست محیطی و عملکرد مالی مورد پذیرش واقع شد. به عبارتی اقدام شرکت ها در راستای افشاییات اختیاری مسئولیت پذیری اجتماعی در راستای بهبود افشاییات اجباری مانند عملکرد مالی هم سو است.