معصومه حریزاوی

رشد چشمگیر آسیب های اجتماعی در دنیای معاصر، منجر به اتخاذ راهبردها و برنامه های متعددی گردید که به منظور پیشگیری و کاستن از آثار مخرب این معضلات شکل گرفتند. مفهوم امداد فرهنگی به کنشگری گروهی از افراد، با دغدغه ها و مبانی دینی، در عرصه امدادرسانی به آسیب دیدگان فرهنگی اجتماعی اشاره دارد. این امدادگران تلاش می کنند با اصلاح و تعمیق باورها و عقاید دینی، به پیشگیری و ترمیم آسیب دیدگی افراد بپردازند. هدف از انجام این پژوهش بررسی وضعیت و نحوه امدادگری فرهنگی زنان به عنوان بخشی از جامعه امدادگران فرهنگی است که ازطریق مصاحبه با تنی چند از بانوان امدادگرفرهنگی، به روش تحلیل مضمون و مبتنی بر مدل تحلیلی راهبردی سوات صورت گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که زنان، علی رغم ضعف ها و چالش های محیطی موجود، از نقاط قوت و توانایی های جنسیتی قابل توجهی جهت امدادرسانی به آسیب دیدگان اجتماعی برخوردار هستند و همچنین در حال حاضر، فرصت های بی بدیلی جهت تقویت و بهره گیری از چنین ظرفیتی وجود دارد.