ژاله غزل ایاق

هندوستان سرزمینی است که بیش از سیصد سال (933-1274ه.ق) تحت حکومت پادشاهان مسلمان و پارسی گوی مغول بوده است. بابر سرسلسله مغولان هند با برنامه ریزی و بهره گیری از جنبه های فرهنگی و هنری در پیشبرد اهداف و حفظ پایه های حکومت خود و جانشینانش، از آن استفاده کرد. حمایت بابر از هنرمندان، از دلایل مهاجرت هنرمندان بوده که در رشد هنر و معماری در این دوره تأثیرگذار بوده است. هدف مقاله حاضر، تبیین نقش بابر در رونق هنر و معماری و دستاوردهای او در دوره حکومتش به عنوان بنیان گذار حکومت مغولان هند است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بابر به عنوان بنیان گذار سلسله مغولان هند، با هنرهای نقاشی، خوشنویسی و معماری آشنایی داشته است. براین اساس سؤال اصلی پژوهش حاضر این است که بابر چه نقشی در رونق و شکوفایی فرهنگی در عرصه هنر و معماری داشته است. پژوهش پیشِ رو به شیوه نظری و تاریخی و با استفاده از منابع کتابخانه ای تدوین شده است و می کوشد تا به بررسی نقش و عملکرد بابر در رشد هنر و معماری و دستاوردهای هنری او بپردازد.