فرهاد راد

هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل توسعه گردشگری ورزشی هوشمند با اینترنت اشیاء در ایران بود. روش پژوهش، ترکیبی، اکتشافی و متوالی (کیفی- کمّی) بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل اساتید دانشگاهی آشنا با اینترنت اشیاء که پژوهش هایی در این زمینه انجام داده بودند، کارشناسان اینترنت اشیاء در مرکز آیوتیک ایران و برخی از مدیران گردشگری و گردشگری ورزشی که تجربه استفاده از اینترنت اشیا را داشتند، بود. با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی و تکنیک اشباع نظری به نمونه گیری در بخش کیفی اقدام شد (20 نفر). برای تحلیل داده های مربوط به مصاحبه از روش کدگذاری استفاده شد. جامعه آماری بخش کمّی این پژوهش، همان بخش قبلی (50 نفر) با نمونه گیری تمام شمار بود. برای جمع آوری اطلاعات در بخش کمّی از پرسش نامه محقق ساخته برگرفته از بخش کیفی استفاده شد که به دو بخش کلی ویژگی های جمعیت شناختی و سؤال های آن تقسیم شد. این پرسش نامه شامل 59 گویه و در قالب شش مؤلفه اصلی به صورت پنج گزینه ای لیکرت (خیلی زیاد=5 امتیاز تا خیلی کم=1 امتیاز) بود. در بخش کیفی پژوهش مشخص شد که مقوله ها در قالب 59 کد مفهومی مشخص شدند و در دل ابعاد شش گانه مدل پارادایمی جای گرفتند. در بخش کمّی نیز مشخص شد که هر شش مؤلفه اصلی پژوهش از برازش مناسبی برخوردار بود. استفاده از اینترنت اشیاء با توجه به مزایای بسیاری که دارد، برای رشد صنعت گردشگری ورزشی کشور بسیار مفید و ضروری است؛ ازاین رو پیشنهاد می شود مدیران گردشگری ورزشی کشور از تکنیک های اینترنت اشیاء استفاده کنند.