سارا حکمی

پژوهش حاضر باهدف آزمون نقش میانجیگر هیجانات پیشرفت، در رابطه میان جهت گیری های هدف پیشرفت با بهزیستی تحصیلی انجام شد. تعداد 282 دانشجوی مقطع کارشناسی (142 پسر و 140 دختر) به پرسشنامه های هدف پیشرفت و هیجانات پیشرفت، فهرست مشغولیت تحصیلی و سیاهه فرسودگی تحصیلی پاسخ دادند. نتایج نشان داد که الگوی مفروض واسطه مندی کامل هیجانات پیشرفت مثبت و منفی در رابطه بین جهت گیری های هدف پیشرفت و بهزیستی تحصیلی برازش مطلوبی داشت. علاوه بر این، نتایج نشان داد که در هر دو مدل، واسطه مندی هیجانات پیشرفت مثبت و منفی، تمامی وزن های رگرسیونی ازلحاظ آماری معنی دار بودند و در مدل واسطه مندی هیجانات مثبت به ترتیب 42 و 40 درصد از پراکندگی مشغولیت تحصیلی و فرسودگی تحصیلی و در مدل واسطه مندی هیجانات منفی به ترتیب 39 و 63 درصد پراکندگی مشغولیت تحصیلی و فرسودگی تحصیلی تبیین شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که متغیر جهت گیری های هدف پیشرفت، فقط با فراخوانی تجارب هیجانی منفی و مثبت، توان لازم برای پیش بینی نشانگرهای بهزیستی تحصیلی در بین فراگیران را دارد.