علی کشتی آرای

محققین پژوهش حاضر را با هدف بررسی درد و اختلالات عضلانی مبتلایان به کووید ۱۹ با افرادی که تجربه ابتلا نداشتند، انجام دادند. پژوهش از نوع کاربردی و مقایسه ای بود. نمونه ها با استفاده از جی پاور 303 نفر محاسبه گردید که معلمان ورزش از تحقیق خارج شدند. پرسشنامه نوردیک در اختیار کارمندان آموزش و پرورش اردبیل قرار گرفت پس از بررسی، تعداد ۱۸۰ نفر مبتلا به کرونا در یک سال اخیر شناسایی و تعداد ۱۲۳ نفر با دامنه سنی 30 تا 45 سال عدم ابتلا را گزارش نمودند. سپس اختلالات عضلانی اسکلتی 9 ناحیه بدن در هر دو گروه با استفاده از آمار توصیفی و آزمون خی دو در سطح معناداری 01/0 ارزیابی شد. درد عضلانی گروه مبتلا به طور معناداری (01/0>P) بیشتر از گروه سالم بود و همچنین بر اساس آزمون خی دو میزان کمر و گردن درد به ترتیب با ۵۲% و ۴۵% در افراد مبتلا نسبت به سایر اندام ها به طور معناداری بیشتر بود (01/0>P) درحالی که تفاوت معناداری بین درد و ناراحتی اندام های مختلف در گروه عدم ابتلا مشاهده نگردید. بیماران کرونایی ممکن است درد عضلاتی را تجربه نمایند و علت آن در پرسشنامه نوردیک علاوه بر ناهنجاری بدنی و خستگی مفرط عضلانی می تواند ناشی از بیماری کرونا باشد؛ بنابراین اخذ سابقه ابتلا به ویروس کووید ۱۹ قبل از استفاده از پرسشنامه نوردیک جهت تصمیمات اصلاحی ضروری است.

این مطالعه به منظور بررسی مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات مقاومتی سی ایکس و تکنیک PNF بر تعادل و کیفیت زندگی بیمارن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. در این پژوهش 45 مرد مبتلا به ام اس با دامنه سنی 20-35 سال شرکت کردند که همه ی آنها در مرکز ام اس اصفهان دارای پرونده پزشکی بودند. مقیاس ناتوانی بیماران 3تا 5/4 EDSS بود. این افراد به صورت تصادفی به یک گروه کنترل و دو گروه تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی اول به مدت هشت هفته به تمرینات با کش سی ایکس و گروه دوم تجربی به اجرای تکنیک های PNF پرداختند. هدف از این تمرینات تاکید بر عضلات ران بود.. به منظور سنجش تعادل از تست برگ و کیفیت زندگی از پرسشنامه 36 SF- استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر با سطح معناداری 05/0 صورت پذیرفت. یافته های این پژوهش حاکی از عدم تفاوت معنی دار بین تمرینات سی ایکس و تکنیک PNF در تعادل بود (05/0<P). ولی در آزمون کیفیت زندگی بین تمرینات سی ایکس و PNF تفاوت معنی داری وجود داشت(04/0=P). همچنین هر دو گروه مداخله در آزمون های تعادل و کیفیت زندگی در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری داشتند (001/0=P). تمرینات سی ایکس و تکنیک PNF بر تعادل و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام اس تاثیر گزار بوده که از این بین تمرینات سی ایکس نسبت به تکنیک PNF در افزایش کیفیت زندگی بیماران ام اسی موثرتر بوده است.