پگاه شینی میرزاده

مهاجرت یا تمایل به مهاجرت از ایران در گروه های متخصص در صورت اشاعه و گستردگی، می تواند برای کشور مسئله آفرین باشد؛ ازاین رو هدف مقاله، بررسی میزان تمایل به مهاجرت از ایران و عوامل مرتبط با آن در بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه اصفهان است. روش تحقیق، پیمایشی و جامعه آماری 6258 نفر دانشجوی شاغل به تحصیل در سال تحصیلی 1401-1400 در دوره های تحصیلات تکمیلی است. تحلیل داده ها بر اساس نمونه 215 نفری انجام و از روش نمونه گیری سهمیه ای (جنس، مقطع تحصیلی و گروه آموزشی) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که میانگین نمره تمایل به مهاجرت 2/3 از 5 و از حد وسط مقیاس بزرگتر است. همچنین مشخص شد که درگروه تحصیلی علوم انسانی، میل به مهاجرت کم تر از گروه های مهندسی و علوم پایه است و  وضعیت  اقتصادی فرد تاثیری بر میزان میل به مهاجرت ندارد. از دیگر یافته ها عدم تفاوت معنادار در میل زنان و مردان به مهاجرت است. نمودار مدل معادله ساختاری، اثر غیرمستقیم تعلق دینی و اعتماد نهادی را بر  تمایل به مهاجرت  و اثر مستقیم تعلق اجتماعی را  بر این متغیر نشان داد. با افزایش تعلق دینی میل به مهاجرت کاهش می یابد و اعتماد نهادی بیشتر می شود. با افزایش اعتماد نهادی، تعلق اجتماعی افزایش یافته و میل به ماندن بیشتر می شود.