زینب ملک پور

 پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر سبک رهبری تحول آفرین بر کارآفرینی سازمانی باتوجه به نقش میانجی یادگیری سازمانی انجام پذیرفت. پژوهش برمبنای هدف از نوع کاربردی و از حیث ماهیت و روش، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان بیمه شعب سازمان تأمین اجتماعی استان کرمانشاه به تعداد 436 نفر است که براساس روش نمونه گیری تصادفی و بااستفاده از فرمول کوکران 205 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد رهبری تحول آفرین باس و آوولیو (2000)، کارآفرینی سازمانی هیل (1996) و یادگیری سازمانی نیف (2001) بود که روایی آنها با استفاده از روش اعتبار محتوا و پایایی آنها از طریق آلفای کرونباخ تأیید شده است. برای بررسی و آزمون فرضیه های پژوهش، از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارSMART-PLS  استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در سطح خطای 05/0 رهبری تحول آفرین تأثیر مثبت و معناداری بر کارآفرینی سازمانی و یادگیری سازمانی دارد. همچنین یادگیری سازمانی بر کارآفرینی سازمانی تأثیر مثبت و معناداری دارد. افزون براین، درسطح خطای 05/0 یادگیری سازمانی، نقش متغیر میانجی در تأثیر رهبری تحول آفرین بر کارآفرینی سازمانی دارد. بنابراین، سازمان موردمطالعه می تواند بااستفاده از سبک رهبری تحول آفرین و راهبرد یادگیری سازمانی، شرایط مناسبی را برای بروز رفتارهای خلاقانه، نوآورانه و کارآفرینانه فراهم نماید.