سلیمان محمدی دوست

ناپایداری منابع درآمدی شهرداری ها در ایران ازجمله چالش های مدیریت شهری است. هدف پژوهش حاضر، تحلیل ساختار درآمدی شهرداری شهر یاسوج ازنظر منابع مالی پایدار و ناپایدار، همچنین ارائه ی راهبردها و استراتژی های مناسب جهت تأمین منابع درآمدی پایدار برای شهرداری است. پژوهش حاضر، کاربردی و روش پژوهش، شبه ریاضی است. نمونه ی آماری پژوهش، منابع درآمدی شهرداری شهر یاسوج بین سال های 98-1394 است. تعداد 19 نفر از کارشناسان و خبرگان متخصص جهت شناسایی منابع درآمد جدید شهرداری شهر یاسوج به صورت هدفمند انتخاب شدند. نمونه برداری به صورت طبقاتی و نمونه برداری هدفمند است. روش های تجزیه وتحلیل داده ها و اطلاعات مورد نیاز در پژوهش حاضر مبتنی بر دو بخش کیفی (تحلیل های تطبیقی و مقایسه ای) و کمی- کیفی (مدل اثرات متقاطع  و مدل سایب) است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد در بین سال های 98- 1394، منابع مالی ناپایدار وصول شده توسط شهرداری نسبت به منابع مالی و درآمدی پایدار در حال افزایش بوده است. لذا در سال های 1397 و 1398، منابع مالی ناپایدار وصول شده توسط شهرداری نسبت به سال های قبل، افزایش و به ترتیب به 45/48 و 58/51 درصد رسیده است. درواقع می توان گفت که در طول سال های 1398- 1395، محور اصلی شهرداری جهت تأمین منابع مالی خود مبتنی بر درآمدهای ناپایدار (معادل 41 درصد) بوده است. لذا بخش اساسی درآمدزایی شهرداری از منابع مالی ناپایدار و براساس تخلفات ساختمانی و ساخت وسازهای غیرقانونی ازجمله (جرائم و تخلفات ساختمانی، فروش تراکم، جریمه ی کمیسیون ماده صد شهرداری، درآمد حاصل از تغییر کاربری ها و جریمه ی سد معبر) بوده است. نتایج چشم انداز جامع حاصل از پژوهش نشان داد که مهم ترین الگوریتم های خلاق استخراج شده جهت درآمدزایی پایدار شهرداری شهر یاسوج شامل مدیریت جامع دکل ها و آنتن ها، مشارکت و سرمایه گذاری شهرداری از شرکت های دانش بنیان و همچنین استارت آپ ها، .... مبتنی بر راهبرد BOT مانند احداث پارکینگ طبقاتی، مجمع تجاری و ... خواهد بود.