احسان زارع

نیروی انسانی یکی از سرمایه های اصلی سازمان است که در جهت نیل به اهداف سازمانی نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. از این رو، سازمانها برای دستیابی به کارایی و اثربخشی مطلوب به دنبال گزینش افرادی شایسته هستند که از نظر توانایی، مهارت و ویژگیهای رفتاری و شخصیتی با شرایط احراز شغل مورد نظر در آن سازمان تناسب داشته باشند. تناسب شغل وشخصیت درنیروی انسانی کشور به طورکلّی و درمهندسان به طورخاص، آثاری از قبیل افزایش کارایی و اثربخشی، افزایش رضایت شغلی، افزایش هماهنگی و سازگاری با شغل، افزایش موفقیت شغلی، کاهش جابه جایی و ترک خدمت، کاهش فرسودگی کاری و در نهایت، بروز خلاقیتها را در بر دارد. در بررسی وضعیت موجود، شاید بتوان به جرئت گفت که حلقه مفقوده در فرایند گزینش و جذب تخصصی برای تصدی یک شغل، نبود الگویی ساختارمند و روشن برای ارزیابی میزان تطابق شخصیت یک فرد با حرفه مورد نظر است. این پژوهش که به منظور طراحی چنین الگویی به اجرا درآمده، پژوهشی کاربردی و از نوع کمّی توصیفی است و اساس آن نظرسنجی از خبرگان موضوع (ذینفعان اشتغال مهندسی) است که از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند. در این تحقیق رابطه بین 15 عرصه اشتغال مهندسان (جدا از اینکه چه رشته ای را خوانده اند) با شانزده تیپ شخصیتی معرفی شده درسنخ نمای مایرز بریگز (MBTI) بررسی شد. هر کدام از این تیپهای شخصیتی از ترکیب دو قطب در چهار بعد شخصیتی به دست آمده و در نهایت الگوی تیپ شناسی شخصیتی مطلوب شاغلان عرصه های مهندسی استخراج و تدوین شده است.