رقیه بذرافشان پور

هدف: بر اساس نظریه چشم انداز، قرار گرفتن در موقعیت سودآوری یا زیان ده بودن منجر به برانگیختن احساسات مختلف می گردد و افراد با استفاده از فرایند عدم مشارکت اخلاقی سعی می کنند تصمیماتی را اتخاذ کنند تا به نتایج موردنظر خود دست یابند، در حالی که کمترین آسیب درونی را داشته باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر نظریه چشم انداز بر عدم تمکین مالیاتی افراد با در نظر گرفتن نقش میانجی احساسات و عدم مشارکت اخلاقی آنان می باشد. روش: نمونه آماری پژوهش، 48 نفر از دانشجویان حسابداری می باشند که حداقل 20 سال سن و دارای حداقل 3 سال سابقه کار حرفه ای در حسابداری و حداقل 3 اظهارنامه مالیاتی را پرکرده باشند. داده های لازم با استفاده از روش آزمایشی و سناریو آستین و همکاران (2021) جمع آوری شد و با استفاده از آزمون t دو نمونه مستقل و به کمک مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار PLS مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج کسب شده نشان دهنده عدم وجود رابطه مابین احساسات و قرار گرفتن در منطقه سود و زیان با عدم تمکین مالیاتی بوده درحالی که نقش میانجی عدم مشارکت اخلاقی مورد تأیید قرارگرفته است.نتیجه گیری: احساسات توصیف شده از طریق نظریه چشم انداز به خودی خود بر تصمیمات تمکین مالیاتی اثرگذار نیستند، بلکه عدم مشارکت اخلاقی پیش درآمدی برای تصمیمات مالیاتی مخاطره آمیز است.دانش افزایی: نتایج کسب شده علاوه برافزودن به مبانی نظری در رشته حسابداری، برای قانون گذاران مالیاتی نیز مفید می باشد.

اهداف: احساسات سرمایه گذار به باورهای ذهنی سرمایه گذاران درباره جریان های نقدی و ریسک های سرمایه گذاری مربوط می شود. این نوع احساسات تأثیر ثابتی بر قیمت سهام دارد. عوامل مالکیتی و حاکمیتی ممکن است نقش حیاتی در گزارش ریسک شرکت ها ایفا کند؛ زیرا گزارش سالانه از سوی مدیران برای صاحبان سهام آماده می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ریسک مالی شرکت بر احساس ریسک گزارش های سالانه در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به اجرا درآمده است.روش: به منظور آزمون فرضیه های پژوهش تعداد 130 شرکت در فاصله زمانی سال های 1387 تا 1399 به عنوان نمونه انتخاب و با استفاده از روش رگرسیون داده های تابلویی ایستا و پویا تحلیل شد. برای ارزیابی ریسک مالی شرکت از معیارهای اهرم مالی، اندازه شرکت و نسبت جاری و به منظور اندازه گیری احساس ریسک گزارش های سالانه از روش فراوانی واژگان استفاده شده است.نتایج: متغیرهای اهرم مالی و نسبت جاری تأثیر مثبت و معنا دار بر احساس ریسک گزارش های سالانه دارند؛ در حالی که تأثیر متغیر اندازه شرکت بر احساس ریسک گزارش های سالانه به صورت منفی و معنی دار است. نتایج این پژوهش نشان داد که علاوه بر لحن ریسکی کلمات و جملات در شرح نوشته های صورت های مالی، اعداد و ارقام صورت های مالی هم بر احساس ریسک سرمایه گذاران اثرگذار است. یافته های این پژوهش در درک رفتار سرمایه گذاران، کمک به کاهش رفتارهای غیر عقلایی و تصمیم گیری بهینه آنها مفید واقع می شود.