علی محمد یاری

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر همایندی شیوه های فرزندپروری و روابط بین فردی از طریق ایجاد رضایت در زندگی دانشجویان یک دانشگاه نظامی بر فرسودگی تحصیلی آنها انجام شد. روش: این تحقیق از نوع کاربردی بوده و از لحاظ روش تحقیق از نوع همبستگی است. در تجزیه و تحلیل داده نیز از روش تحلیل مسیر استفاده شده است. برای گردآوری اطلاعات نیز، از پرسشنامه های شیوه های فرزندپروری، رضایت از زندگی، مهارتهای ارتباطی و فرسودگی تحصیلی استفاده گردید. نتایج: یافته های تحقیق نشان داد که رضایت از زندگی والدین به طور مستقیم با فرسودگی تحصیلی فرزندان رابطه دارد و مقدار ضریب مشاهده شده برای آن برابر با 35/0 بوده است و از بین مولفه های مهارت های ارتباطی، مدیریت هیجانی به طور مستقیم و با مقدار 78/0 و ادراک به طور غیرمستقیم با فرسودگی تحصیلی ارتباط داشته اند و در شیوه های فرزند پروری، روش استبدادی به طور غیر مستقیم از طریق دو متغیر مدیریت هیجانی و رضایت از زندگی والدین بر فرسودگی تحصیلی تاثیر معناداری داشته است. بحث: یافته های پژوهش حاضر اهمیت ابعاد هریک از متغیرهای پژوهش، در ایجاد یا تقویت فرسودگی تحصیلی را به سیاست گذاران و مدیران آموزشی و مربیان و معلمان بیان می کند. این یافته ها با برخی از تحقیق های پیشین، همسو و با برخی نیز ناهمسو است. همچنین افراد درگیر در محیط های آموزشی باید توجه بیشتری به متغیرهای روانشناختی در آموزش عالی داشته باشند.