جهان افروز احمدزاده

برنامه ریزی برای توسعه گردشگری، به عوامل و شرایط گوناگونی وابسته است که به شرط به کارگیری نظام مند و ساختاری آن ها، می توان به این مهم دست یافت. این موضوع نشان از اهمیت آینده پژوهی و ضرورت تدوین چشم اندازهای آینده در فرایند توسعه گردشگری و در این میان پیشران های محیط زیستی دارد. در پژوهش حاضر سعی بر آن است که پیشران های محیط زیستی کلیدی مؤثر بر توسعه گردشگری در افق 1410 شناسایی و تحلیل شوند. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش را کارشناسان و متخصصین حوزه گردشگری تشکیل می داد که حجم نمونه به دست آمده با استفاده از روش گلوله برفی برابر با 74 نفر از متخصصین حوزه پژوهش می باشند در نوشتار پیش رو ابتدا با تکنیک دلفی، 8 عامل اولیه استخراج، سپس ماتریس اثرات متقاطع مؤلفه ها تشکیل و تحلیل ماتریس با نرم افزار میک مک انجام شد. نتایج حاصل از پراکندگی متغیرها در محور تأثیرگذاری و تأثیرپذیری عوامل در نرم افزار میک مک، بیانگر پایداری سیستم در توسعه گردشگری است و بر همین اساس، یافته های پژوهش نشان داد که از بین 8 پیشران شناسایی شده، پیشران های جلوگیری از در معرض خطر دادن اکوسیستم، کاهش آسیب های مخاطرات طبیعی، گسترش فضاهای سبز، مدیران گردشگری دارای آموزش زیست محیطی به عنوان پیشران های کلیدی شناسایی شدند. از بین پیشران های گفته شده پیشران جلوگیری از در معرض خطر دادن اکوسیستم دارای بیشترین تأثیرگذاری و جلوگیری از تخریب محیط در اثر ساخت خانه های دوم دارای کمترین میزان تأثیرگذاری است.

برنامه ریزی برای توسعه گردشگری، به عوامل و شرایط گوناگونی وابسته است که به شرط به کارگیری نظام مند و ساختاری آنها، می توان به این مهم دست یافت. این موضوع نشان از اهمیت آینده پژوهی و ضرورت تدوین چشم اندازهای آینده در فرایند توسعه گردشگری و در این میان پیشران های اجتماعی دارد. بدین منظور در پژوهش حاضر سعی بر آن است که پیشران های اجتماعی کلیدی مؤثر بر توسعه گردشگری در افق 1404 شناسایی و تحلیل شوند. در نوشتار پیش رو ابتدا با تکنیک دلفی، 17 عامل اولیه استخراج شده، سپس با استفاده از روش دلفی مدیران، ماتریس اثرات متقاطع مؤلفه ها تشکیل شد. در مرحله بعد، تحلیل ماتریس با نرم افزار میک مک انجام شد. نتایج حاصل از پراکندگی متغیرها در محور تأثیرگذاری و تأثیرپذیری عوامل در نرم افزار میک مک، بیانگر پایداری سیستم در توسعه گردشگری است و بر همین اساس، یافته های پژوهش نشان داد که از بین پیشران های شناسایی شده پیشران های سیاست های فرهنگی و اجتماعی حاکمیت مبنی بر حجاب اجباری گردشگران خارجی و برخی محدودیت در آزادی های اجتماعی همچون ممنوعیت مصرف مشروبات الکی ، تقویت دانش ساکنین مناطق دارای جاذبه گردشگری نسبت به پتانسیل های گردشگری منطقه، توسعه بازی های بومی محلی، تصویر ذهنی مقصد گردشگری، تقویت نهادهای محلی در جهت سرمایه گذاری در گردشگری، آگاهی بخشی جامعه محلی در مورد نحوه برخورد با گردشگران، افزایش فرهنگ گردشگرپذیری، پیوستگی میان اجزای زنجیره گردشگری، امکانات و تسهیلات اقامتی، ترتیب اثر دادن نظرات بومیان در جلسات هم اندیشی مردم و مسئولین در رسانه ها به عنوان پیشران های کلیدی شناسایی شدند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر  مدیریت دانش بر مدیریت ارتباط با مشتری در شرکت های تولید کننده  پوشاک ورزشی در ایران است. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل کارکنان  شرکت های دایی و مجید به تعداد 140 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 105 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه «مدیریت دانش» شرون لاوسون(2003) و پرسشنامه استاندارد بومی شده «گرایش به کارآفرینی» استفاده شد.   به  منظور تجزیه و تحلیل داده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین مدیریت دانش و ابعاد آن با  موفقیت ارتباط با مشتری در شرکت های تولید کننده پوشاک ورزشی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد.  نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیونی نیز آشکار ساخت که مؤلفه های مدیریت دانش توانسته اند حدود 28/0 درصد از میزان  موفقیت ارتباط با مشتری را پیش بینی کنند که در این میان بعد کاربرد دانش بیشترین سهم را در این پیش بینی دارد.