مریم تعقل

هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش بازارگرایی در رابطه بین فرهنگ نوآوری و توسعه استراتژی بازاریابى برند نایک در شهر شیراز می باشد. این پژوهش از نظر روش و شیوه پژوهش، توصیفی- همبستگی مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری و از نظر هدف، کاربردی است و به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مشتریان برند نایک شهر شیراز به تعداد نامعلوم می باشد. که با استفاده از فرمول کوکران 385 نفر به روش غیرتصادفی در دسترس نمونه گیری به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های استاندارد بازارگرایی نارول و سارتل (1990) و پرسشنامه فرهنگ سازمانی و نوآوری کارملی(2005) و پرسشنامه استراتژی های بازاریابی شولینگ لی (2000) بوده است. پس از تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار اس پی اس اس نسخه 25 و اسمارت پی ال اس نسخه 3، یافته های پژوهش نشان دهنده تأثیر منفی و معنادار فرهنگ نوآوری بر توسعه استراتژی بازاریابی (180/6T-Value= و 333/0-= ß)، تاثیر مثبت و معنادار بین فرهنگ نوآوری و بازارگرایی(661/23T-Value= و 011/1= ß) و تاثیر مثبت و معنادار بین بازارگرایی و توسعه استراتژی بازاریابی برند بود. علاوه براین نقش میانجی بازارگرایی دررابطه بین فرهنگ نوآوری و توسعه استراتژی بازاریابی مورد تأیید قرار گرفت. توسعه استراتژی های بازاریابی برای مدیران سازمان های ورزشی و تولیدکنندگان برندهای ورزشی ضروری است. لذا ارائه دهندگان محصولات نایک در ایران با ایجاد و نهادینه کردن فرهنگ نوآوری در فروشگاه های ورزشی و همچنین بازارگرایی نسبت به توسعه استراتژی های بازار مبادرت ورزند.