اعظم رحمتی

پژوهش با هدف بررسی رابطه دینداری با گرایش به سیگار نوجوانان انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان پسر دبیرستان های شهر تهران است که با بهره گیری از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تعداد 290 نفر انتخاب شدند. به منظور گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه های دینداری گلاک و استارک (1965) و اعتیاد به نیکوتین فیروزآبادی (1395) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه بهره گرفته شد. یافته ها نشان می دهند که بین دینداری و اعتیاد به سیگار همبستگی معناداری وجود دارد و همچنین همبستگی بین نمره کلی دینداری با اعتیاد به سیگار، منفی (360/0-) است و بر این اساس می توان گفت افرادی که دینداری بیشتری دارند، میزان اعتیاد به سیگار کمتری دارند. نتایج مربوط به تحلیل رگرسیون چندگانه برای پیش بینی اعتیاد به سیگار از طریق ابعاد دینداری، نشان داد که ابعاد دینداری به جز بعد عاطفی قادر به پیش بینی اعتیاد به سیگار می باشند.