مرضیه رحمن نژاد سرابی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان هیجان مدار بر ناگویی هیجانی و شکایات روان- تنی در مبتلایان  به کووید 19 تحت درمان خانگی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری افراد مبتلا به کووید- 19 تحت درمان خانگی در 6 ماه اول سال 1400 در تهران بودند. به روش نمونه گیری گلوله برفی، 30 نفر واجد شرایط وارد مطالعه شدند و در گروه های 15 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس شکایت روان تنی ناکاتا و ساکاتا و ناگویی هیجانی تورنتو  بودند که در سه مرحله روی هر دو گروه و برنامه درمان هیجان مدار گلدمن و گرینبرگ در 10جلسه هفتگی90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد و داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان هیجان مدار می تواند شکایات روان تنی، دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف هیجان ها و تفکر عینی را کاهش دهد و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار ماند. بنابراین درمان هیجان مدار می تواند شکایات روان- تنی و ابعاد ناگویی هیجانی مبتلایان به کووید 19 تحت درمان خانگی را کاهش دهد. پیشنهاد می شود برای کاهش شکایات روان- تنی و ابعاد ناگویی هیجانی مبتلایان به کووید 19 از درمان هیجان مدار استفاده شود.