حسن جمشیدهروه

مقدمه و هدف پژوهش: هدف از پژوهش حاضر، بررسی میزان تأثیر هوش هیجانی 1 بر قابلیتهای مدیریت در سطح دانشگاههای پیام نور استانهای خوزستان، لرستان و ایلام می باشد. جامعه آماری در این پژوهش کلیه رؤسای دانشگاههای پیام نور استانهای فوق الذکر می باشد. روش پژوهش: در این پژوهش کلیه جامعه آماری را به عنوان مبنا قرار داده ایم، و از نمونه گیری صرف نظر شده است. لازم به یادآوری است که تعداد رؤسای دانشگاههای استانهای یاد شده مورد پژوهش 18 نفر، برابر با تعداد 18 مرکز دانشگاهی می باشند. پرسشنامه های استفاده شده در این پژوهش عبارتند از: 8( پرسشنامه هوش هیجانی 2( پرسشنامه وظایف مدیریت، اثر هاینزوی ریچ 3 و هارولد کونتز 4. برای بررسی چهار فرض جزئی از بار-آن 2 آزمون همبستگی پیرسون و برای فرض اصلی )کلی( از آزمون رگرسیون گام به گام استفاده شده است. یافته ها و نتیجه گیری: بین هوش هیجانی و قابلیت های مدیریت )برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت، کنترل(، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد که هر یک از این چهار فرض با آزمون همبستگی پیرسون محاسبه گردید. و نتیجه فرض اصلی (کلی) در خصوص تأثیر میزان هوش هیجانی بر قابلیت های مدیریت، حاصل تحلیل رگرسیون به روش گام به گام، دارای ضریب همبستگی چند متغیری برای ترکیب خطی خرده مقیاس های قابلیت های مدیریت تأیید می گردد. 28 درصد واریانس هوش هیجانی توسط متغیرهای پیش بین قابل تبیین است. همچنین از میان متغیرها در مرحله یک تنها متغیر قابلیت برنامه ریزی متغیر پیش بین خوبی در پیش بینی کنندگی برای هوش هیجانی است، و سایر متغیرها )قابلیت سازماندهی، قابلیت هدایت، قابلیت کنترل( نیز در پیش بینی کنندگی برای هوش هیجانی مدیران نقش کمتری ایفا می کنند.