حدیثه ذبیحی

در این مقاله نویسنده در ابتدا با گذری بر اهمیت فناوری اطلاعات و ارتباطات در زمینه آموزش و نقش آن در تصمیم گیری کشورها به طبقه بندی آنها از نظر سطح دستیابی و استفاده از این فناوری می پردازد . در ادامه با تقسیم بندی مهارتهای لازم برای قرن 21 و نقش مهارت فناوری اطلاعات و ارتباطات در آن پرداخته و تاثیر آن در مهارتهای ارتباطی، اطلاعاتی، محاسباتی، اداره ی رفتار شخصی و رقابتی، اجتماعی و مشارک تی، کاری و آموزشی مورد بحث قرار می دهد و نقش آن در توسعه فرهنگی و توسعه پایدار کشور ایران بررسی می کند . این پژوهش نشان می دهد که ورود فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند یک محیط یادگیری توامند ایجاد کند و محدودیتهای حوزه کتاب و معلم را مورد چالش قرار دهد، سبب ایجاد فضای همفکری و هم اندیشی شود، بر نگرش دانش آموز به مقوله پژوهش تاثیر بگذارد، یک بستر توامند برای فعالیتهای پژوهشی ایجاد نماید و سبب شکوفائی ذهن و خلاقیت دان شآموزان شود.