پریسا صابری مهرفروزانی

زمینه و هدف: کرونا و اضطراب ناشی از آن جهان را با چالش های جدی رو برو کرده است. به نظر می رسد، افراد مستعد، آسیب های بیشتری را در برابر این بیماری، تجربه می کنند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی طرحواره های ناسازگار اولیه در افراد مبتلا به اضطراب کرونا و افراد عادی انجام گرفت. روش بررسی: این پژوهش از نوع علی - مقایسه ای بود و جامعه پژوهش را کلیه افراد عادی و مبتلا به اضطراب کرونا در شهر اصفهان در سال 1400 تشکیل می داد. نمونه پژوهش شامل 60 نفر آزمودنی زن و مرد (30 نفرعادی و 30 نفر مبتلا به اضطراب کرونا) بین سنین 18 تا 40 سال بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه مقیاس اضطراب بیماری کرونا و فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره های ناسازگار یانگ استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و به روش تحلیل دو گروه مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد طرحواره های ناسازگار اولیه به طور معناداری در گروه افراد دارای اضطراب کرونا بالاتر می باشد (0.04=p). همچنین طرحواره های ترک شدن (0.049=p)، معیارهای ناعادلانه (0.015=p) و بدبینی- نگرانی(0.027=p) به طور معناداری در افراد دارای اضطراب کرونا بالاتر می باشد. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که طرحواره های معیارهای ناعادلانه و بدبینی /نگرانی در افراد دارای اضطراب کرونا بیشتر می باشد. لذا برای کاهش اضطراب کرونا می توان بر روی این دو طرحواره، اقدامات درمانی انجام داد.