منظر عابدی

مقدمه و هدف: سقط جنین یکی از مهمترین تهدید کننده های سلامت مادری است. خشونت خانگی علیه زنان نیز یکی از متغیرهای اجتماعی تأثیرگذار بر سقط جنین است. این مطالعه با هدف بررسی رابطه خشونت خانگی علیه زنان و احتمال سقط عمدی جنین انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر در سال 1401 با استفاده از روش پیمایش انجام شد. برای سنجش خشونت خانگی علیه زنان از پرسشنامه ساخت یافته استاندارد استفاده شد. جامعه آماری این مطالعه شامل تمام زنان 15 تا 49 ساله ساکن شهر صدرا بود. براساس فرمول کوکران تعداد 379 نفر زنان پیمایش شدند. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS20 انجام شد. یافته ها: تجربه خشونت خانگی در بین 6/4 درصد زنان در سطح بالایی بود. یافته ها نشان داد که 7/8 درصد زنان سابقه سقط عمدی جنین داشته اند. احتمال سقط عمدی جنین در بین زنان با تحصیلات متوسطه و زنان متعلق به اقلیت های مذهبی به طور معنی داری بیشتر از زنان با تحصیلات دانشگاهی و زنان متعلق به مذهب تشیع بود (05/0P<). با افزایش خشونت خانگی احتمال سقط عمدی جنین در بین آنها افزایش یافت (05/0P<). ضریب تعیین نشان داد که بین 10 تا 22 درصد از احتمال وقوع سقط عمدی جنین توسط متغیرهای مستقل قابل پیش بینی است. بحث و نتیجه گیری: تلاش در راستای کاهش خشونت خانگی می تواند کاهش آمار سقط های عمدی را در پی داشته باشد. تأکید بر توانمندسازی زنان آسیب پذیر و خشونت دیده می تواند در این زمینه مفید واقع شود. کاهش سقط عمدی به ارتقاء سطح سلامت زنان در جامعه خواهد انجامید.

تعداد ایده آل فرزند می تواند برآوردی از باروری واقعی زنان را به دست دهد. خشونت خانگی علیه زنان علاوه بر پیامدهای متعدد اجتماعی و سلامت می تواند بر باروری زنان و ایده آل های فرزندآوری آن ها اثر بگذارد. در مطالعه حاضر تلاش شد که تأثیر خشونت خانگی علیه زنان بر باروری ایده آل آن ها بررسی شود. مطالعه حاضر از نوع کمی و با روش پیمایش انجام شد. برای این منظور، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تعداد 379 نفر از زنان دارای همسر واقع در سنین باروری ساکن شهر صدرا در استان فارس پیمایش شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ساخت یافته استفاده شد. یافته ها نشان داد که داشتن 2 فرزند غالب ترین الگوی باروری ایده آل است. همچنین یافته ها بیانگر آن بود که 5/13 درصد زنان مورد مطالعه، خشونت را در سطح متوسط و زیاد تجربه کرده اند. تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که با افزایش خشونت خانگی علیه زنان تعداد ایده آل فرزند آن ها کاهش می یابد. تلاش در جهت استحکام بنیاد خانواده و کاهش خشونت خانگی علیه زنان می تواند بر رشد جمعیت تاثیرگذار باشد. پیشنهاد می شود که کاهش خشونت خانگی علیه زنان در سیاست های جدید جمعیتی لحاظ شود.