محمد کسایی

مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز بر قصد ترک شغل با تاکید بر نقش میانجی محیط کار بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی همبستگی بود که با یک پیمایش انجام شد. جامعه آماری (300نفر) کارکنان بیمارستان تندیس استان تهران بوده که با روش تصادفی ساده و از طریق فرمول کوکران (169نفر) انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بود که از روایی و پایایی خوبی نیز برخوردار بودند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها توسط نرم افزار SMART-PLS و با استفاده از آماره آزمون t و ضرایب مسیر (β)، نشان دهنده شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز بر قصد ترک شغل تأثیر ضعیف، مستقیم منفی و معنی دار و بر محیط کار تأثیر قوی، مستقیم و غیرمستقیم، و مثبت و معنی دار دارد، محیط کار بر قصد ترک شغل تأثیر ضغیف، مستقیم منفی و معنی دار دارد، در نهایت محیط کار می تواند نقش میانجی گری را در تأثیرگذاری شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز بر قصد ترک شغل ایفا می کند. با توجه به یافته های پژوهش می توان اظهار داشت که مدیران بیمارستان بتواند به منظور کاهش قصد ترک شغل به شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز توجه کنند. بدین منظور نیز می توانند از محیط کار به عنوان نقش میانجی در جهت این کاهش قصد ترک شغل بهره جویند.