مصطفی شکوری

هدف از پژوهش حاضر که از نوع توصیفی تحلیلی و به روش پیمایشی انجام شده، بررسی وضعیت پایداری گردشگری شهر تبریز و عوامل مؤثر بر آن می باشد. جامعه ی آماری تحقیق حاضر را سه گروه ذینفعان گردشگری (شهروندان، گردشگران و کارشناسان) تشکیل داده اند. 380 نفر از شهروندان (سرپرستان خانوار) به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی و با استفاده از فرمول کوکران انتخاب و مورد پرسش قرار گرفتند. همچنین، 100 نفر از گردشگران و نیز تعداد 50 نفر از کارشناسان به عنوان نمونه به صورت تصادفی انتخاب گردید و اطلاعات لازمه با استفاده از ابزار تحقیق جمع آوری شد. در این مطالعه با استفاده از ابزار بارومتر پایداری به اندازه گیری وضعیت پایداری گردشگری شهر تبریز پرداخته شد. تحلیل بخشی از داده ها از طریق تحلیل همبستگی و الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS وSmart PLS انجام شده است. نتایج بیانگر این مطلب است که ابعاد و شاخص های اقتصادی گردشگری از پایداری بیشتری نسبت به سایر ابعاد برخوردارند. همچنین، مدل ساختاری نشان داد، از نظر سه گروه شهروندان، کارشناسان و گردشگران متغیرهای امنیت، تبلیغات، زیرساخت ها، عوامل رفاهی و مدیریت منابع انسانی دارای آثار مثبت و معنی داری در سطح 95 درصد اطمینان بر وضعیت توسعه پایدار گردشگری در شهر تبریز دارند.