احمد وحیدی نژاد

در نوشتار حاضر، نقش توحیدگرایی امام خمینی(ره) در برپایی قیام انقلاب اسلامی ایران بررسی می شود. این نوشتار بر این مدعاست که شکل دهی مراحل، اهداف و روش های به کار گرفته شده در انقلاب کاملاً متأثر از توحیدگرایی امام بوده است. هدف از این تحقیق اثبات تأثیرگذاری محوری اصل توحید در کنش گری امام برای ایجاد ساختاری نو در جامعه است. اطلاعات این تحقیق به روش اسنادی و با رجوع به نوشتارهای موجود از امام و محتواهای مربوط به ایشان جمع آوری شده و این تحقیق به روش تحلیلی- توصیفی انجام گرفته است. نتیجه به دست آمده حاکی از آن است که التزام امام به توحیدگرایی نوعی خاص از کنش گری اجتماعی را در ایشان به وجود آورد که سبب تحول درونی مردم ایران شد. امام با توحیدگرایی خود سطح بالایی از کنش گری اجتماعی در مردم را به وجود آورد که به واسطه آن توانست به شکل دهی ساختاری جدیدی از جامعه بر مبنای توحید دست پیدا کند.