فرخ استادمحمدعلی

هدف: این پژوهش به منظور بررسی پرخاشگری درافراد وسواسی نسبت به سایرین به همراه تبیینی ازنظریه فراخود فروید انجام شد. روش: مطالعه حاضر از نوع همبستگی، با استفاده از نمونه گیری دردسترس به اندازه 120نفر متشکل از 60 زن و60 مرد و ابزار آن شامل دو پرسشنامه وسواس فکری-عملی مادزلی (1977) و پرخاشگری باس و پری (1992) است. یافته ها: بین متغیرهای پرخاشگری و اختلال وسواس همبستگی به اندازه 3/0 بدست آمد.با توجه به سطح معناداری 001/0 که از سطح معنی داری آزمون (05/0 فرض شده) بسیار کوچکتر می باشد، فرضیه صفر دراین سطح معنی داری قویاً رد می شود. بنابراین، می توان با ضریب اطمینان 95% نتیجه گرفت که بین دو متغیر تمایلات وسواسی و پرخاشگری رابطه معناداری با مقدار 3/0+ وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به نقش پرخاشگری در شکل گیری فراخود و تبیین آن درمراحل رشد روانی جنسی روانکاوی کلاسیک، بررسی اختلال وسواس، زمان و منشا پیدایش و رابطه آن با پرخاشگری، میتوان گفت افراد وسواسی که از دیدگاه روانکاوی درمرحله مقعدی از رشد روانی جنسی تثبیت و درکودکی فراخود بزرگتری را تجربه نموده اند، پرخاشگری بیشتری نسبت به سایرین بروز می دهند. ضمنا" تفاوت معنی داری از نظر جنسیت در ابراز پرخاشگری بین افراد وسواسی مشاهده نشد.